Choroba grzybicza ucha

Wprowadzenie do choroby grzybiczej ucha Otozooza jest również znana jako grzybicze zapalenie ucha zewnętrznego, ostra, podostra lub przewlekła małżowina uszna oraz infekcja kanału słuchowego wywołana przez grzyby. Jest to powszechna choroba, która stanowi od 15% do 20% infekcji ucha. Jest to spowodowane infekcją grzybiczą. Takie infekcje są również znane jako głuchota, a grzybami powodującymi infekcje małżowiny usznej są głównie dermatofity, takie jak Trichophyton rubrum, Trichophyton rubrum i Trichosporon. Objawami klinicznymi są plwocina uszna, grzybica zewnętrznego przewodu słuchowego, plwocina uszna ze złożonym ralassozyną lub kremem guanconazolowym, a grzybicza zewnętrzna część przewodu słuchowego powinna najpierw usunąć przylistki i plwocinę. Następnie miejscowo maść nystatynowa. Otozooza jest częstą chorobą, odpowiadającą za 15–20% infekcji ucha, występuje głównie w tropikach. Do ciepłych i wilgotnych obszarów podzwrotnikowych można dotrzeć w każdym wieku, ale najczęściej w wieku 20–40 lat. Bok i więcej po prawej stronie, może być związany z prawą ręką do łatwego kopania, lato jest dobre, grzyb powodujący infekcję małżowiny usznej to głównie dermatofity, takie jak Trichophyton rubrum, Trichophyton rubrum i Trichosporon Itd., Od bezpośredniego rozprzestrzeniania się plwociny głowy i twarzy lub bezpośredniego lub pośredniego kontaktu infekcji dłoni, stóp, plwociny, zbroi itp., Ten rodzaj infekcji jest również znany jako głuchota. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,01% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: świąd

Etiologia choroby grzybiczej ucha

Prawą ręką łatwo się posługuje (25%):

Otozooza jest częstą chorobą, odpowiadającą za 15–20% infekcji ucha, występuje głównie w tropikach. Do ciepłych i wilgotnych obszarów podzwrotnikowych można dotrzeć w każdym wieku, ale najczęściej w wieku 20–40 lat. Bok i więcej po prawej stronie, może być związany z prawą ręką do łatwego kopania, lato jest dobre, grzyb powodujący infekcję małżowiny usznej to głównie dermatofity, takie jak Trichophyton rubrum, Trichophyton rubrum i Trichosporon Itd., Od bezpośredniego rozprzestrzeniania się plwociny głowy i twarzy lub bezpośredniego lub pośredniego kontaktu infekcji dłoni, stóp, plwociny, zbroi itp., Ten rodzaj infekcji jest również znany jako głuchota.

Zakażenie patogenami (35%):

Większość patogenów powodujących zakażenie zewnętrznego przewodu słuchowego to Aspergillus fumigatus i Aspergillus niger, wśród których Aspergillus niger stanowi ponad 90%, inne to Candida, Kenshin, Absidia, Echinosporium, Rhizopus, Rhizomucor, Cofidae itp. Głównie po upadku zarodników powietrznych 80% do 90% zewnętrznego kanału słuchowego można znaleźć w różnych bakteriach, takich jak Pseudomonas, Proteus, Micrococcal, Streptococcus, Escherichia coli i Corynebacterium itp. Podczas współistnienia infekcja grzybicza może zostać zaostrzona.

Zmiany skórne w uchu (20%):

Ważnymi czynnikami predysponującymi są zlokalizowane zmiany skórne, takie jak wyprysk zewnętrznego kanału słuchowego, łuszczyca, łojotokowe zapalenie skóry itp., A także zlokalizowane wilgotne, zewnętrzne uszkodzenie kanału słuchowego, takie jak ucho i długotrwałe miejscowe stosowanie antybiotyków i kortykosteroidów.

Patogeneza

Grzyby powodujące infekcję małżowiny usznej to głównie dermatofity, takie jak Trichophyton rubrum, Trichophyton rubrum i Trichosporon spp., Które pochodzą z bezpośredniego rozprzestrzeniania się głowy i twarzy lub dłoni, stóp i kostek, plwociny ciała, nadczynności tarczycy itp. Bezpośredni lub pośredni kontakt kontaktowy, ten rodzaj zakażenia jest również znany jako głuchota. Większość patogenów powodujących zakażenie zewnętrznego kanału słuchowego to Aspergillus fumigatus i Aspergillus niger, wśród nich Aspergillus niger stanowi ponad 90%, wyprysk z kanału słuchowego, łuszczyca, łojotokowe zapalenie skóry. Itd. I miejscowa wilgotność, uszkodzenie zewnętrznego ucha, takie jak ucho i długotrwałe miejscowe stosowanie antybiotyków i kortykosteroidów są ważnymi czynnikami predysponującymi.

Zapobieganie chorobom grzybiczym ucha

1. Utrzymuj zewnętrzny kanał słuchowy w suchości, nie używaj nieczystych rzeczy do kopania ucha, myj wodę do ucha i myj go na czas, kapiąc alkohol, i rozsądnie używaj antybiotyków i hormonów.

2. Unikaj drażniących narkotyków i od ucha do ucha przy pomocy nieczystych przedmiotów. Zwłaszcza po wejściu do wody w uchu należy jak najszybciej wysuszyć ucho. Jeśli ucho jest mokre przez długi czas, może powodować infekcję pleśni.

3. Usuń wszelkie linienie i wydzieliny z zewnętrznego kanału słuchowego i przyłóż ucho 1-2% alkoholem kwasu salicylowego lub 1-2% alkoholem tymolowym. Nystatynę można również rozpylać na zewnętrzny kanał słuchowy lub pokryć kremem Dakening. Staraj się, aby zewnętrzny kanał słuchowy był suchy.

Powikłania chorób grzybiczych ucha Świąd powikłań

Zakażeniom grzybiczym ucha często towarzyszy swędzenie zewnętrznego kanału słuchowego, pacjenci często lubią drapać, ale podczas ręcznego drapania zakażenie grzybicze paznokci może powodować zakażenia grzybicze innej skóry i choroby, takie jak grzyb paznokci.

Objawy otomatozy typowe objawy łuskowate grudki swędzenie miseczkowate ucho uszne blizny ubytek słuchu

1. Plwocina uszna: Zaczyna się od czerwonych grudek, pęcherzy, a następnie złuszczania i stopniowo rozprzestrzenia się na duży obszar rumienia, pokrywając łuski, czyste krawędzie, grudki lub pęcherze, rozciągając się na zewnętrzny kanał słuchowy, całe ucho, szyję i twarz, pacjentów Historia miejscowych miejscowych kortykosteroidów, świadome swędzenie jest oczywiste, często z jednej strony, może towarzyszyć plwocina dłoni i stóp, plwocina ciała, wszy głowowe itp., Skrobanie łuskowate plus 10% KOH płynne bezpośrednie badanie mikroskopowe, aby zobaczyć gałęzie oddzielone strzępki, hodowla Rosną dermatofity.

2. Choroba grzybicza zewnętrznego ucha: Choroba grzybicza zewnętrznego ucha jest powodowana przez grzyby inne niż dermatofity. Jeśli bakterią chorobotwórczą są dermatofity, należy ją nazwać zewnętrznym kanałem słuchowym. Świadomy świąd, pełność ucha lub utrata słuchu, czasami ból, jeśli towarzyszy mu infekcja bakteryjna, występuje ropa i zapach, ciężkie przypadki mogą obejmować chrząstkę ucha.

3. Zewnętrzny kanał słuchowy jest głównie rurkowaty, na powierzchni rośnie puszysty lub puchaty grzyb. Kolor jest czarny, żółty, zielony, szary i brązowy w zależności od patogenu. Naskórek jest czerwony i obrzęknięty, a błonę bębenkową można delikatnie erodować. Zastoinowe, pogrubione lub mokre wydzieliny.

4. Weź plwocinę lub przylistki i dodaj 10% roztwór KOH, aby sprawdzić widoczne strzępki i zarodniki. Czasami głowa konidialna jest widoczna, a grzyb rośnie.

Badanie chorób grzybiczych ucha

W kanale słuchowym jest niewielka ilość ropnia, którą można bezpośrednio kontrolować i hodować, a także rozwijać bakterie, które są pomocne w diagnozie.

Weź plwocinę lub przylistki i dodaj 10% roztwór KOH, aby sprawdzić widoczne strzępki i zarodniki. Czasami głowa konidialna jest widoczna, a grzyb rośnie.

Odkrycia mogą się różnić w zależności od rodzaju grzyba i zakresu choroby Zwykle w zewnętrznym kanale słuchowym występuje biały, szary, żółty lub czarny dym, który przypomina film lub wachlarz. Wygląda jak pleśń, czasem jest prosta i blokująca. Po usunięciu powłoki, skóra zewnętrznego kanału słuchowego jest przekrwienie, obrzęk, łagodna erozja lub niewielka ilość sączenia, umieszczając pleśń na szklanym szkiełku, upuszczając trochę 10% roztworu wodorotlenku potasu, odpowiednio uszczelniając i ogrzewając. Gdy grzybnia lub pąki są widoczne pod mikroskopem, diagnozę można potwierdzić.

Diagnoza i diagnoza chorób grzybiczych ucha

Diagnoza może być oparta na skuteczności klinicznej i badaniu bezpośrednim.

Zewnętrzną chorobę przewodu słuchowego należy odróżnić od bakteryjnego zewnętrznego kanału słuchowego. Ten ostatni na ogół ma ostry początek, zaczerwienienie, obrzęk i ból cieplny, zwłaszcza ból ucha. Przewlekłe zapalenie ucha zewnętrznego jest świadomy swędzenie. W kanale słuchowym jest niewielka ilość ropni. Dostępne są bezpośrednie badania i hodowla. Wzrost bakterii.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.