Zespół sromowo-pochwowo-dziąsłowy

Wprowadzenie do zespołu sromu pochwy i dziąseł Zespół sromowo-pochwowo-dziąsłowy (VVGS) jest nowym rodzajem wielu śluzówkowo-erozyjnych liszajów płaskich, który składa się z przewlekłego bolesnego erozyjnego zapalenia sromu, erozyjnego lub rogowacenia zapalenia pochwy i erozji Zespół składający się z triady przedsionkowego zapalenia dziąseł. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: zapadalność wynosi około 0,005% -0,007% Ludzie podatni: kobiety Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: neurastenia

Zespół sromowo-pochwowo-dziąsłowy

(1) Przyczyny choroby

Przyczyna tej choroby nie jest w pełni poznana. Uważa się, że jest ona związana z czynnikami psychicznymi i zaburzeniami neurologicznymi: takimi jak nadmierne zmęczenie, depresja psychiczna, neurastenia, nerwowość, pobudzenie i bezsenność, ale są też tacy, którzy nie są wyżej wymienionymi przyczynami, więc niektórzy uważają, że neurastenia może być możliwa. Jest to powikłanie tej choroby.

Choroba jest ściśle związana z infekcją, a wśród czynników infekcji jest bardziej prawdopodobne, że ma ona charakter wirusologiczny, a zgłaszano zmiany bakteryjne lub grzybicze w zmianach skórnych, ale większość nie została potwierdzona.

W ostatnich latach niektórzy uczeni uważają, że ta choroba jest chorobą alergiczną lub autoimmunologiczną.

Niedawno zgłaszano chorobę skóry podobną do tej choroby, która jest spowodowana alergiami na niektóre leki lub ekspozycją na niektóre barwniki.

Ponadto przyczyną choroby mogą być zaburzenia odżywiania, zaburzenia endokrynologiczne, zaburzenia żołądkowo-jelitowe, uraz, w tym rany nożem skórnym i kontaktowe zapalenie skóry, nadmierne picie, mocna kawa i herbata itp.

Ta choroba ma historię rodzinną.

(dwa) patogeneza

W cienkich liniach bieli można zobaczyć typowe zmiany patologiczne porostu płaskiego; z miejsca zapalenia jest to zapalenie niespecyficzne, istnieje wiele komórek plazmatycznych; niektóre są podobne do infekcji wirusowej, a kilku pacjentów zdiagnozowano za pomocą mikroskopii elektronowej; Immunofluorescencję zastosowano do potwierdzenia obecności immunoglobulin i dopełniacza na styku naskórka skóry właściwej pacjenta i bez odkładania się kompleksu immunologicznego.

Profilaktyka zespołu sromowo-pochwowo-dziąsłowego

W każdej chwili poradnictwo psychologiczne i komfort są ważne dla pacjentów z porostem płaskim. Zmiany sromowe są często przewlekłe i mogą być złośliwe, a pacjenci z porostem płaskim powinni być obserwowani przez długi czas.

Powikłania zespołu sromowo-pochwowo-dziąsłowego Powikłania, neurastenia

Załamanie nerwowe.

Objawy zespołu sromowo-pochwowo-dziąsłowego częste objawy pieczenie sromu drażniący ból sromu zanik sromu trudności dysparidowe ból podczas stosunku płciowego

Pojawienie się objawów klinicznych często nie jest zsynchronizowane i często pojawiło się kilka zmian jeden po drugim.

Eisen D zbadał 22 pacjentów i stwierdził, że wśród wszystkich pacjentów z porostem płaskim 16 miało nadżerkę i rumień, a 6 miało białe zmiany siatkowate; u większości pacjentów liszaj sromowo-pochwowy również wykazywał erozję.

Zgodnie z kliniczną charakterystyką obserwacji: 1 pacjent ma zmiany erozyjne lub dekeratynizacyjne obejmujące powierzchnię sromu, pochwy lub dziąseł; 2 często występują w określonym czasie; 3 dotyczy tylko 1 lub 2 z tych 3 miejsc.

Badanie zespołu sromowo-pochwowo-dziąsłowego

Podczas leczenia należy monitorować morfologię krwi, czynność wątroby, cholesterol, trójgliceryd (trójgliceryd), elektrolity, azot mocznikowy, kreatyninę i klirens kreatyniny.

Wykonaj biopsję, aby potwierdzić diagnozę.

Rozpoznanie i różnicowanie zespołu sromowo-pochwowo-dziąsłowego

Kryteria diagnostyczne

1. Zapalenie sromu: pieczenie narządów płciowych, sprawdzenie rumienia sromu, erozja, białe prążkowane wąskie pasmo na obwodzie, wtórna przyczepność sromu, zanik wielkości warg sromowych, w kształcie mchu stwardniającego narządów płciowych, stan można okresowo łagodzić.

2. Zapalenie pochwy: pochwa jest jasnoczerwona, powierzchnia jest widoczna z białą siatką. W ciężkich przypadkach może zaatakować szyjkę macicy. Może mieć zielone lub krwawe wydzieliny. Chociaż stan można okresowo łagodzić, błona śluzowa pochwy kurczy się, a kruchość wzrasta podczas odpoczynku. Częste współżycie seksualne lub krwawienie po stosunku płciowym objawy zapalenia sromu i zapalenia pochwy niekoniecznie są równoległe.

3. Zapalenie dziąseł: guma górnej szczęki jest dobrym miejscem, po którym może następować zapalenie sromu i pochwy w odstępach od 2 do 9 lat. Białe paski są również widoczne na paskach, normalnej błonie śluzowej dziąseł i błonie śluzowej policzka, i nie występuje adhezja.

Zgodnie z klinicznymi objawami erozyjnego zapalenia sromu, zapalenia pochwy i zapalenia dziąseł, ale uszkodzenie trzech miejsc niekoniecznie występuje w tym samym czasie, może wystąpić tylko w 1 lub 2 miejscach, zgodnie z historią medyczną, objawami klinicznymi i patologicznymi wynikami biopsji Diagnozowanie objawów klinicznych wspierających diagnozę liszaja płaskiego obejmuje: wąską białą obwódkę siatkową wokół zmiany skorodowanej przez srom oraz regularne badanie błony śluzowej ustnej liszaja płaskiego w nieerozyjnym liszaju płaskim błony śluzowej skóry. Zmiany powierzchniowe; biopsje pobrane z białych granic siatkowych często pokazują typowe struktury tkanki podobne do porostów płaskich; biopsje pobrane z powierzchni centrów erozyjnych często wykazują niespecyficzne reakcje zapalne.

Diagnostyka różnicowa

1. Idiopatyczne złuszczające zapalenie pochwy: niezakaźne, idiopatyczne, erozyjne zmiany chorobowe, często zrosty pochwy i zwężenie.

2. Idiopatyczne erozyjne zapalenie pochwy: znane również jako przerost rumienia Garinera, zapalenie sromu z komórek plazmatycznych, brak zmian w jamie ustnej.

3. erytroplastykowy stwardnienie porostów sromu: objawia się jako zapalne, erozyjne zapalenie sromu, zanik sromu, może być związane z twardnieniem porostów płaskich lub mchem.

4. złuszczające erozyjne zapalenie dziąseł, takie jak występowanie warstwowego złuszczania dziąseł u pacjentów, często sugeruje, że przewlekłe złuszczające zapalenie dziąseł może pochodzić z łagodnego pemfigoidu, należy je odróżnić od wczesnego pemfigoidu bliznowatego .

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.