Ostre skręcenie dolnej części pleców

Wprowadzenie do ostrego skręcenia dolnej części pleców Ostre skręcenia odcinka lędźwiowego są powszechnie znane jako „migające talie” u ludzi i są bardziej powszechne w praktyce klinicznej, szczególnie u robotników fizycznych; częściej zdarzają się ci, którzy czasami uczestniczą w sporcie lub porodzie bez wcześniejszego przygotowania do aktywności fizycznej. Siedzenie w biurze przez cały rok. Częstość występowania tej choroby jest bardzo różna w zależności od zakresu leczenia w każdym szpitalu, co stanowi od 5% do 20% przypadków ambulatoryjnych ortopedycznych, jednak częstość występowania tej choroby znacznie się zmniejszyła w ostatnich latach z powodu ciągłej poprawy warunków pracy. Pacjenci z ostrymi zwichnięciami lędźwiowymi częściej występują u mężczyzn niż u kobiet, w młodszym wieku i coraz młodszych pacjentów. Chociaż pacjentów można zobaczyć na wszystkich etapach życia, ponad 60% z nich to ciężcy pracownicy fizyczni i sportowcy o dużej aktywności, a ci, którzy ciężko pracują przez przypadek, również są podatni na występowanie. Patologiczny zakres choroby obejmuje tkankę mięśniowo-powięziową dolnej części pleców do kostki, to znaczy dwa anatomiczne regiony okolicy piersiowo-lędźwiowej i okolicy lędźwiowo-krzyżowej, ale objawy kliniczne i zasady leczenia są zasadniczo podobne, więc teraz są połączone. Wyjaśnij Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,068% Wrażliwi ludzie: żadnych wyjątkowych ludzi Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: ostre zwichnięcie lędźwiowe

Przyczyny ostrego zwichnięcia odcinka lędźwiowego

(1) Przyczyny choroby

1. Nieprzygotowane działania: Niezależnie od tego, czy jest to praca fizyczna, czy różne działania konkurencyjne, jeśli kręgosłup i kończyny mogą być powolne lub szybkie przed oficjalnym rozpoczęciem, od małych do dużych ćwiczeń przygotowawczych, nie jest łatwo uszkodzić (w tym dolnej części pleców) Z kolei zwichnięcie), nagły wzrost obciążenia kręgosłupa podczas nieprzygotowanych czynności może powodować skręcenia i łzy więzadła, aw ciężkich przypadkach mogą wystąpić złamania (w porównaniu ze złamaniami w procesie poprzecznym), szczególnie w dni powszednie. I ćwiczący fizycznie.

2. Zła postawa: wszystkie sporty mają własne naukowe procedury treningowe Zarówno trenerzy, jak i sportowcy powinni zwracać uwagę i postępować zgodnie z procedurami, co może znacznie zmniejszyć częstość występowania urazów talii, ale w codziennej pracy, szczególnie w dni powszednie. Kobiety w rodzinie lub pracownicy umysłowi, którzy wykonują ciężką pracę fizyczną, są często przyzwyczajeni do poruszania ciałami do przodu, zginania kolan, zginania bioder, a następnie trzymania ich, gdy napotkają cięższy przedmiot. Normalne kroki stopniowego rozciągania kolan i bioder w tym samym czasie, aby siła nie była odpowiednio przyłożona, a plecy zwichnięte.

3. Niewłaściwy tryb pracy: Z wyjątkiem pozycji pracy przymusowej spowodowanej różnymi warunkami pracy, trudno jest to poprawić, niektórzy pracownicy nie są w stanie opanować prawidłowego trybu pracy, na przykład podczas prowadzenia wózka w celu podniesienia pacjenta, jeśli nie używa się „pchania” Zamiast tego stosuje się metodę „ciągnięcia”, ponieważ mięśnie podłużne mięśni przykręgosłupowych częściej powodują skręcenia dolnej części pleców, a takie działania są bardzo powszechne w codziennym życiu i pracy.

4. Niewłaściwa współpraca: w przypadku zawodów związanych z pracą lub sportem, w których biorą udział dwie lub więcej osób, jeśli jedno z działań jest nieskoordynowane, może łatwo spowodować zwichnięcie innej osoby lub inne części z powodu odchylenia grawitacyjnego, szczególnie w przypadku Jest bardziej prawdopodobne, gdy przygotowanie psychiczne i fizyczne jest niewystarczające.

5. Inne powody: w tym upadek z wysokości, poślizgnięcie się na ziemi, wypadki drogowe lub życia itp. Mogą powodować skręcenia dolnej części pleców.

(dwa) patogeneza

Kręgosłup jest nośną strukturą rozporową. W kręgach piersiowych żebra piersiowe i mostek tworzą efekt ochronny po obu stronach i przedniej stronie, więc kręgi piersiowe są mniej podatne na skręcenia, podczas gdy w kręgach lędźwiowych nie ma innego podparcia rusztowania kostnego, a przód jest luźną jamą brzuszną. Dlatego stabilność kręgosłupa lędźwiowego zależy głównie od więzadła i utrzymania mięśni. Jeśli ramię jest ciężkie, ciało traci równowagę z powodu nagłych czynników, takich jak poślizgnięcie się, przeskakiwanie lub przekraczanie rowu, a ciężki przedmiot wytwarza silne napięcie lub nacisk poprzez dźwignię kręgosłupa. Więzadła, powięź, mięśnie i torebki stawowe przymocowane do kręgosłupa lędźwiowego są uszkodzone, zwykle powodując zranienie więzadeł i kości przyczepionych do powięzi. W tym czasie większość lub część włókien jest zerwana, a miejscowe krwawienie, obrzęk i naciek Z patologicznych zmian.

Z drugiej strony, z punktu widzenia biomechaniki, każda aktywność w dolnej części pleców jest ograniczona i koordynowana przez związek mechaniczny, a różne czynności są wykonywane przy zachowaniu równowagi w talii i plecach, na przykład podczas przenoszenia ciężkich przedmiotów, jeśli przedmioty są Ciężar, metoda podnoszenia i program siły są kompatybilne, więc łatwo je wykonać: odwrotnie, ciężar lub objętość przedmiotu jest zbyt duża, czas podnoszenia jest zbyt daleko od linii środkowej, a staw kolanowy nie jest najpierw zgięty, co nie tylko zwiększa klatkę piersiową i talię. Obciążenie segmentowe i lędźwiowe oraz para mięśniowo-kręgowa również jest podatne na skręcenie.

Zapobieganie ostrym skręceniom kręgosłupa

Około 50% takich urazów można zapobiec poprzez zapobieganie. Główne środki są następujące:

1. Przygotowanie przed porodem: nie tylko ci, którzy często nie wykonują pracy fizycznej, ale nawet pracownicy, którzy codziennie wykonują pracę fizyczną, powinni odpowiednio aktywować dolną część pleców przed rozpoczęciem formalnej pracy, aby zmniejszyć liczbę wypadków; Jest to szczególnie prawdziwe dla wytężonych sportowców.

2. Opanuj podstawy treningu fizycznego (ćwiczeń): Każdy sport ma swoje własne naukowe i anatomiczne i fizjologiczne wymagania i był wielokrotnie weryfikowany, aby udowodnić, że może poprawić zdolności sportowe i zapobiegać kontuzjom sportowym. , w tym przygotowania przed wytężonym ćwiczeniem, dlatego musisz przestrzegać zasad niezbędnych do treningu i nie powodować szkód z powodu własnego.

3. Działania muszą być podejmowane w sposób przyzwoity: w przypadku każdej pracy i sportu każda osoba powinna działać zgodnie z energią fizyczną jednostki, nie niechętnie zapobiegając stratom z powodu wypadków.

4. Ochrona talii: W przypadku aktywności ze słabymi mięśniami pleców lub silną aktywnością, talię i plecy należy wcześniej zabezpieczyć szerokim pasem, aby zwiększyć siłę mięśni pleców, podobnie jak szeroki pasek noszony przez ciężarowców lub zapaśników. Taki sam jak talia.

Ostre powikłanie odcinka lędźwiowego kręgosłupa Powikłania ostre zwichnięcie lędźwiowe

Wiele zwichniętych pleców jest trudnych do wyleczenia w krótkim czasie, a nawet jeśli są leczone tymczasowo, wskaźnik nawrotów jest dość wysoki. Dlatego zwichnięty kręgosłup jest bardziej dotkliwy niż inne choroby, pochłaniając dużo czasu i ogromne zasoby opieki zdrowotnej, ale przyczyna choroby jest często niejasna. Wiele osób cierpi na ciągłe lub przerywane epizody zwichnięć pleców i pleców, co wpływa na pracę i życie, obniża jakość życia, a nawet traci zdolność do pracy.

Ostre objawy zwichnięcia odcinka lędźwiowego częste objawy lordozy piersiowo-lędźwiowej i lędźwiowej zanikły wymuszona postawa zwichnięcia promieniowanie kończyny dolnej ból przykuty do łóżka

1. Pozycja wymuszona: najczęstsza, a stopień jest różny. Wśród nich ciężkie przypadki mogą być przykute do łóżka. Zasadniczo przypadki zwichniętych pleców i pleców mogą się podnosić i opadać, ale kręgi piersiowo-lędźwiowe i lędźwiowe pacjenta Lordoza znika i przedstawia wymuszoną pozycję zgięcia do dotkniętej strony, która w rzeczywistości jest odruchem obronnym ciała w celu ochrony dotkniętej grupy mięśni przed kontynuacją stresu rozciągającego.

2. Ból: Ponieważ większość z nich to nagłe obrażenia, świadomy ból miejscowy pacjenta jest bardzo intensywny i pogarsza go lokalna aktywność i wibracje. Po leżeniu można go złagodzić. Punkty bólu są ustalone, a części mięśni są podarte. Konsekwentnie, jest bardziej powszechny w tylnym górnym odcinku biodrowym i kręgosłupie piersiowo-lędźwiowym. Można go również zaobserwować w procesie poprzeczno-przykręgowym. Punkt tkliwy jest oczywisty i ograniczony. Czasami może być promieniowany od punktu bólu do tylnej części uda i pogarsza się wraz ze wzrostem ciśnienia brzusznego. Ból przewodzenia jest przeważnie negatywny i nie ma oczywistego związku z uniesieniem kończyny dolnej (w badaniu łóżka), a ból można złagodzić po częściowym zamknięciu.

3. Aktywność ograniczona: Aktywność odcinka lędźwiowego jest oczywiście ograniczona przez wzrost naprężenia rozciągającego uszkodzonej tkanki, co jest szczególnie ograniczone przez boczną krzywiznę, obrót i zgięcie do zdrowej strony. Rozluźnij uszkodzoną tkankę, abyś mógł nadal wykonywać działania na małą skalę.

4. Skurcz mięśni: uszkodzone mięśnie mają refleksyjną plwocinę z powodu bólu i różnych innych czynników patologicznych. Są dotykane ręcznie i są ogólnie oczywiste. Mięśnie w przysiadach są często skurczone z powodu włókien mięśniowych. Zwiększa ilość metabolitów, które mogą zaostrzyć ból i ponownie rozpalić mięśnie, powodując błędne koło, więc spróbuj je zablokować.

5. Inne: Oprócz zwracania uwagi na pozytywne oznaki i objawy, chorobę łatwo pomylić z przepukliną dysku lędźwiowego, dlatego należy zwrócić uwagę na objawy negatywne, które nie są łatwe do pojawienia się w tej chorobie, takie jak test szyi, test unoszenia prostych nóg, Nieprawidłowości w odruchach kończyn dolnych należy sprawdzić.

Ostre zwichnięcie dolnej części pleców

Zwykły film rentgenowski pokazuje głównie zanik lordozy dolnej części klatki piersiowej i lędźwiowego oraz skrzywienie boczne, ogólnie bez innych zmian, badanie MRI może wykazać zakres i zakres uszkodzenia mięśni, może być stosowane odpowiednio, badanie CT jest stosowane tylko z Uraz kostno-stawowy.

Diagnoza i diagnoza ostrego skręcenia lędźwiowego

Kryteria diagnostyczne

1. Historia urazu: Skręcenie mięśnia pleców powinno oczywiście mieć podstawowy warunek „traumatycznej historii urazu”, ale oprócz oczywistej traumy pacjent łatwo ją dostrzega. Niektóre drobne urazy, takie jak niewłaściwa siła przy przewróceniu łóżka, polegają na siedzeniu lub kucaniu. Jeśli stoisz zbyt mocno, gdy wstajesz lub gdy bierzesz rzeczy z wysokości, równowaga postawy jest niezrównoważona itp., Łatwo jest zostać zignorowanym lub zapomnianym, dlatego powinieneś zwrócić uwagę na zapytanie.

2. Objawy kliniczne: w tym wyżej wspomnianą wymuszoną pozycję, ból, tkliwość, ograniczoną ruchomość i skurcz mięśni pleców itp. Należy dokładnie zbadać i ocenić.

3. Zamknięty test: weź 0,5% do 1% prokainy 10 ~ 20 ml, aby uszczelnić punkt bólu. Po wstrzyknięciu ból miejscowy (w tym ból promieniujący za udem) natychmiast ustępuje lub zanika, co jest pozytywne; brak wyraźnej zmiany Jest ujemny, co można wykorzystać nie tylko do diagnozy zwichnięcia dolnej części pleców, ale także do identyfikacji przepukliny dysku lędźwiowego. Ból promieniowania kończyn dolnych spowodowany przepukliną dysku lędźwiowego promieniuje wzdłuż nerwu kulszowego i po zamknięciu nie ulega zmianie. Niektórzy pacjenci z skręconymi mięśniami pleców mogą odczuwać podobny ból związany z promieniowaniem kończyn dolnych, ale są odruchowi, z niewielkim zasięgiem, bez oznak naciągnięcia nerwu kulszowego i znikają po zamknięciu.

4. Badanie obrazowe: Zwykły film rentgenowski pokazuje głównie zanik przedniej klatki piersiowej i lordozy lędźwiowej i skrzywienie boczne, ogólnie bez innych zmian, badanie MRI może wykazać zakres i zakres uszkodzenia mięśni, może być odpowiednio wybrane, badanie CT Tylko dla osób z urazami kości i stawów.

Diagnostyka różnicowa

Chorobę należy odróżnić od przepukliny dysku lędźwiowego. Zobacz główne punkty.

Ponadto należy zauważyć chorobę z identyfikacją pęknięcia więzadła piersiowo-lędźwiowego, złamania w procesie poprzecznym lub innych obrażeń.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.