Gruczolak brodawkowaty gruczołu potowego

Wprowadzenie do gruczolaka gruczolaka potowego małego Gruczolak brodawkowaty (papillaryeccrineadenoma) został po raz pierwszy opisany w 1977 r. Przez Rollona i Helwiga. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,02% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: zaburzenia endokrynologiczne

Przyczyna gruczolaka gruczolaka potowego małego

(1) Przyczyny choroby

Przyczyny gruczolaków gruczolaka potowego małego są dość złożone, w tym genetyka, naturalne starzenie się, hormony żeńskie i budowa ciała.

1. Związane z dziedzicznością: Ta choroba jest guzem podobnym do guza, czasem z wywiadem rodzinnym.

2. Może być związany z zaburzeniami endokrynologicznymi.

(dwa) patogeneza

Badania histochemiczne wykazały, że syringoma zawiera fosforylazę i hydrolazę pochodzenia typowego małego gruczołu potowego. Szereg torbielowatych przewodów i niektóre stałe przewody komórek naskórka są widoczne w górnej i środkowej części skóry właściwej, osadzonej w włóknistej matrycy. Ściana cewnika woreczkowego jest często wyłożona dwiema warstwami komórek, głównie płaskimi. Wewnętrzna komórka jest czasami wakuolowana. Niektóre komórki zewnętrznej ściany cewnika są wypukłe na zewnątrz, w kształcie przecinka lub skorpiona. W odcinkach seryjnych zaobserwowano, że te torbielowate przewody są połączone z workiem dylatacyjnym śródnabłonkowego cewnika, ale nie z apokrynnym segmentem wydzielniczym poniżej.

Zapobieganie gruczolakowi gruczolaka małych potowych brodawek

1. Minimalizuj infekcje i unikaj narażenia na promieniowanie i inne szkodliwe substancje, zwłaszcza leki, które mają hamujący wpływ na funkcje odpornościowe.

2, odpowiednie ćwiczenia, poprawiają sprawność fizyczną, poprawiają odporność na choroby.

3, powinien przede wszystkim skupić się na tych czynnikach ściśle związanych z naszym życiem, takich jak rzucenie palenia, rozsądna dieta, regularne ćwiczenia i utrata masy ciała. Każdy, kto postępuje zgodnie z tym prostym i rozsądnym stylem życia, może zmniejszyć ryzyko zachorowania.

Powikłania gruczolaka gruczolaka brodawkowego małego Powikłania, zaburzenia endokrynologiczne

Ta choroba jest chorobą przewlekłą i sama nie ustępuje. Niektóre brodawkowate gruczolaki gruczolaka potu nie zmieniają się przez wiele lat. Kiedy ludzie cierpią na uraz, przepracowanie, miesiączkę lub zaburzenia endokrynologiczne i inną ludzką odporność, wysypka może stopniowo się zwiększać, zwiększać lub łączyć w dużą. Gruczolaki grudkowe potu utrudniają leczenie i wydłużają czas leczenia.

Brodawki małe gruczolak gruczolak potowy objawy typowe objawy guzki

Charakteryzuje się skórnymi guzkami zlokalizowanymi głównie w kończynach, które występują u osób czarnych i są podatne na nawrót.

Badanie gruczolaka brodawkowego małego gruczołu potowego

Histopatologia: guz skórny z wyraźnymi granicami i bez otoczki, składający się z dwóch warstw rozgałęzionych kanalików Analiza immunohistochemiczna wykazała różnicowanie w komórki wydzielnicze małych gruczołów potowych.

Rozpoznanie i różnicowanie gruczolaka gruczolaka potu małego

Diagnoza

Zgodnie z objawami klinicznymi można zdiagnozować cechy zmian skórnych i cechy histopatologiczne.

Diagnostyka różnicowa

1. Xanthoma: często występujący w górnym grzebieniu biodrowym, żółte pryszcze lub płytki, często symetrycznie rozmieszczone. Częściej u kobiet w średnim wieku, któremu często towarzyszy hiperlipoproteinemia.

2. Płaskie brodawki: głównie u nastolatków, głównie na twarzy, ale dolna szczęka nie jest dobrą częścią włosów, oprócz twarzy, można ją również zobaczyć z tyłu dłoni, ponieważ powierzchnia jest gładka, twarda, różowy, jasnożółty, jasnobrązowy lub normalny kolor skóry sezamu Grudki płaskie do wielkości ziaren soi. Rozproszone lub dystrybuowane w grupach. Ogólnie bezobjawowe, czasami bolesne. Może zniknąć sam, można zdiagnozować histopatologię.

3. 疣 痣: zmiany skórne mogą wystąpić w dowolnej części ciała, są jasnożółte lub brązowo-czarne grudki podobne do skorpiona, powierzchnia jest hiperkeratotyczna, szorstka, głównie liniowa. Badanie histopatologiczne wykazało nadmierne rogowacenie naskórka, przerost brodawek, przerost akantozy i zwiększoną melaninę w warstwie podstawnej, ale brak komórek plwociny.

4. Torbielowaty torbielowaty pot: bardziej powszechne w skórze głowy, zmiany są pojedynczymi guzkami brodawkowatymi, płytkami, wysiękiem powierzchniowym, bliznowaceniem. Badanie histopatologiczne wykazało przerost brodawek różnego stopnia naskórka i nieregularnie uformowało się w jamę brodawkową.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.