Złamanie kości łódeczkowatej nadgarstka

Wprowadzenie do złamania kości łódeczkowatej Złamania kości nadgarstka są częstsze i często pojawiają się młodzi dorośli, często spowodowani przemocą pośrednią. Opadające dłonie dotknęły ziemi, zgięcie grzbietowe nadgarstka, niewielkie odchylenie, tylna część kości ramiennej odcięła łuskowiec. Miejscowy obrzęk, ból, ograniczona aktywność nadgarstka i zwiększony ból po urazie. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,03% - 0,055% Osoby wrażliwe: więcej u młodych dorosłych Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: martwica kości

Przyczyna złamania łódkowatego

Ta choroba jest często spowodowana przemocą pośrednią. Opadające dłonie dotknęły ziemi, zgięcie grzbietowe nadgarstka, niewielkie odchylenie, tylna część kości ramiennej odcięła łuskowiec.

Przemoc pośrednia: złamania występują w obszarach dalekich od przemocy i nie występują tam, gdzie przemoc bezpośrednio dotyka. Złamanie jest spowodowane przemocą przez przewodzenie, dźwignię lub rotację. Na przykład złamanie nadkręgowe kości ramiennej jest spowodowane złamaniem górnej części stawu łokciowego powyżej stawu łokciowego, gdy ranna poślizgnie się i chodzi dłonią.

Zapobieganie złamaniu łodygi nadgarstka

Nie ma specjalnych środków zapobiegawczych dla tej choroby, głównie w celu maksymalnego uniknięcia urazu, a konieczne jest aktywne leczenie, aby zapobiec powikłaniom.

Powikłania złamania łódkowatego Powikłania martwica kości

Kiedy dochodzi do złamania kości łódeczkowatej, dopływ krwi do bliższego złamania kości łódkowatej jest blokowany, a resorpcja kości i martwica są łatwe do wystąpienia, co powoduje opóźnione gojenie się złamań lub brak zrostu.

1. Świeżo przemieszczone niestabilne złamania o przesunięciu większym niż 1 mm są uważane za przemieszczone i niestabilne złamania łódkowate, ponieważ takim złamaniom zwykle towarzyszy uszkodzenie więzadła i naczyń krwionośnych, a ryzyko powikłań jest wysokie. Leczenie chirurgiczne.

2, brak połączenia ze względu na anatomiczne cechy kości łódeczkowatej i jej przylegający związek, łatwo przeoczyć diagnozę po złamaniu i niewłaściwym leczeniu i zresetowaniu, często opóźnia się gojenie złamania lub brak połączenia.

3. Częstość występowania jałowej martwicy łuski jest ściśle związana ze stopniem złamania i przemieszczenia Szybkość martwicy niedokrwiennej dystalnej masy złamania lędźwiowego wynosi ponad 30%, a częstość martwicy niedokrwiennej złamania bliższego wynosi prawie 100%. .

Objawy złamań łódeczkowatych Częste objawy Ból stawów Proste złamania Obrzęk stawów Odkształcenie nożem nadgarstka

Miejscowy obrzęk, ból, ograniczony ruch nadgarstka i zwiększony ból, tkliwość w jamie nosowo-gardłowej i guzkach łódkowatych oraz wzdłużny ból plwociny w 2. i 3. główkach śródręcza.

Badanie złamania kości łódeczkowatej

Badanie tej choroby obejmuje głównie kompleksowe badanie fizykalne i badanie rentgenowskie.

1, kompleksowe badanie fizykalne uwaga na to, czy występuje wstrząs, uszkodzenie tkanek miękkich, krwawienie, sprawdź rozmiar rany, kształt, głębokość i zanieczyszczenie, z ekspozycją kości lub bez, z nerwami, naczyniami krwionośnymi lub bez, z urazami czaszkowo-mózgowymi, trzewnymi i innymi częściami złamania, do poważnych Ranni muszą zostać zabici szybko.

2, metoda testowa testu ruchu łódeczkowatego: staw nadgarstkowy pacjenta jest biernie napięty, badacz przytrzymuje nadgarstek pacjenta jedną ręką, naciska guzek łuskowaty kciukiem, a drugą ręką przytrzymuje dłoń pacjenta, aby wykonać staw nadgarstkowy Stopniowo zwróć się do strony skroniowej i poczuj, że nadgarstek jest bardzo bolesny i pozytywny.

3, badanie rentgenowskie oprócz pozytywnego, bocznego filmu rentgenowskiego, powinno również opierać się na urazie strzelania do specjalnej fazy ciała, takiej jak pozycja otwarcia (uszkodzenie kręgosłupa szyjnego), dynamiczna pozycja boczna (kręg szyjny), pozycja osiowa (kość łopatki), Tchawica itp. Oraz pozycja styczna (piszczel), złożone złamania miednicy lub podejrzenie złamań wewnątrzrdzeniowych powinny być uważane za badanie plastyczne lub tomografię komputerową.

Diagnoza i diagnoza złamania łódkowatego

Diagnoza

1. Zapytaj o uraz, w tym przyczynę urazu, czas, lokalizację, postawę ciała i miejsce, w którym uraz wystąpił najpierw. W przypadku rany lub krwawienia należy również zapytać, czy rana została wyleczona, czy użyto opaski uciskowej i czy użyto opaski uciskowej.

2, kompleksowe badanie fizykalne, zwracanie uwagi na to, czy występuje wstrząs, uszkodzenie tkanek miękkich, krwawienie, sprawdź rozmiar, kształt, głębokość i zanieczyszczenie rany, z ekspozycją kości lub bez, z nerwami, naczyniami krwionośnymi lub bez, z urazami czaszkowo-mózgowymi, trzewnymi i innymi częściami złamania, do poważnych Ranni muszą zostać zabici szybko.

3, badanie rentgenowskie oprócz pozytywnego, bocznego filmu rentgenowskiego, powinno również opierać się na urazie strzelania do specjalnej fazy ciała, takiej jak pozycja otwarcia (uszkodzenie kręgosłupa szyjnego), dynamiczna pozycja boczna (kręg szyjny), pozycja osiowa (kość łopatki), Tchawica itp. Oraz pozycja styczna (piszczel), złożone złamania miednicy lub podejrzenie złamań wewnątrzrdzeniowych powinny być uważane za badanie plastyczne lub tomografię komputerową.

Diagnostyka różnicowa

Czasami objawy drobnych złamań nie są oczywiste, podobnie jak objawy skręceń nadgarstka, łatwe do błędnej diagnozy i zaniedbania. Trzy części nadgarstka można zdiagnozować ze złamaniami i kierunkami. Jeśli złamanie jest niejasne, a objawy kliniczne podejrzewa się o złamanie, złamanie należy tymczasowo leczyć. Po dwóch tygodniach dokonano przeglądu zdjęcia rentgenowskiego, a linia złamania została wyraźnie rozpoznana dzięki resorpcji kości w miejscu złamania.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.