Nurkowanie uraz ucha wewnętrznego

Wprowadzenie do nurkowania obrażeń ucha wewnętrznego Choroba ta znana jest również jako choroba dekompresyjna. W 1973 roku Smith po raz pierwszy opisał chorobę jako Caissondise, zmianę w uszkodzeniu ucha wewnętrznego, która gwałtownie zmienia ciśnienie w środowisku wysokociśnieniowym. Szybkość działania nurka wynosi 1%. Zasadniczo, gdy zanurzy się w wodzie na 10 m, zwiększa ciśnienie wody w jednej atmosferze, co jest równoważne przyłożeniu ciśnienia 17 ~ 18Mg. Dlatego konieczne jest wdychanie sprężonego powietrza lub mieszaniny gazu obojętnego i tlenu podczas nurkowania w celu dostosowania wewnętrznych i zewnętrznych ciśnień jamy bębenkowej i jamy nosowej. Jeśli ciśnienie jest zbyt szybkie lub trąbka Eustachiusza jest dysfunkcyjna, może rozwinąć się choroba. Ci, którzy mają operacje nurkowe, kesony, specjalną historię lotów na dużych wysokościach i nie przestrzegają przepisów dekompresyjnych, a także ci z objawami i oznakami kompresji pęcherzyków azotu lub zatorowości naczyniowej powinni być uznani za chorobę dekompresyjną. Zagraniczni uczeni dzielą chorobę dekompresyjną na lekką (typ I) i ciężką (typ II). Wszyscy pacjenci z objawami ośrodkowego układu nerwowego lub krążeniem, układ oddechowy są klasyfikowani jako ciężkie. W rzeczywistości około jedna trzecia pacjentów to przypadki złożone typu I i typu II. Podstawowa wiedza Współczynnik choroby: 0,0012% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: zawroty głowy, nudności i wymioty, głuchota, szum w uszach

Przyczyny obrażeń ucha wewnętrznego podczas nurkowania

Tymczasowa dysfunkcja przedsionkowa:

(1) Stymulacja wody wpływającej do zewnętrznego kanału słuchowego lub ucha środkowego w różnych temperaturach Z powodu niedrożności zewnętrznego kanału słuchowego lub perforacji błony bębenkowej występuje różnica czasu i temperatury między wodą wpływającą do ucha zewnętrznego lub ucha środkowego, co powoduje efekt stymulujący przedsionkowy.

(2) Dysfunkcja trąbki Eustachiusza z powodu dysfunkcji trąbki Eustachiusza nie może automatycznie regulować ciśnienia w bębenku, podnoszącej się powierzchni wody po nurkowaniu w celu wytworzenia względnie wysokiego ciśnienia i powodować uszkodzenia implozji, takie jak przemieszczenie kostki, pęknięcie błony okiennej, prosta piszczel Ruch i tym podobne mogą powodować zawroty głowy, a jądro ucha wewnętrznego ciężkiego wiru, które uszkadza dno ślimaka, może powodować trwałą głuchotę. Zejście lub zejście nurków może powodować zawroty głowy zmieniające ciśnienie. Jeśli wrócisz do pierwotnego poziomu wody, objawy znikną i nie nastąpi trwałe uszkodzenie.

(3) Zespół neurologiczny wysokiego ciśnienia jest wdychany z mieszaniną helu i tlenu podczas nurkowania w głębokiej wodzie poniżej 150 m. Mogą wystąpić zawroty głowy, drżenia i zaburzenia psychomotoryczne z powodu szybkiego wzrostu ciśnienia i mogą szybko powrócić do normy po dekompresji.

Trwałe uszkodzenie ucha wewnętrznego:

(1) Choroba dekompresyjna występuje, gdy płytkie nurkowanie wzrasta lub tonie, a funkcja trąbki słuchowej jest słaba pod ciśnieniem podczas głębokiego nurkowania, a trąbka trucizny jest błędnie wydmuchiwana, powodując gwałtowny wzrost płynu mózgowo-rdzeniowego i ciśnienia hydraulicznego peryferyjnego. Piszczel jest przemieszczany do jamy bębenkowej, pęknięcie błony przedsionkowej i perforacja błony bębenkowej

(2) Podczas stabilnego głębokiego nurkowania może wystąpić nagła jednostronna niewydolność przedsionkowa. Sundmaker po raz pierwszy doniósł w 1973 r., Że przedostał się do głębokiej wody, wdychał mieszaninę helu z tlenem lub trzema rodzajami gazu i nagle zmienił się w wdychanie powietrza, co może powodować objawy w krótkim okresie czasu. Może być tak, że dodany gaz zwiększa stężenie gazu endolimfy. Spowodowane przez obrzęk osmotyczny może również dostać się do organizmu przez zwiększoną barierę gazu obojętnego przez barierę tkankową oraz pierwotną infiltrację azotu do organizmu, uwalnianą do pęcherzyków po dekompresji, powodując uszkodzenie zakrzepu ucha wewnętrznego.

(3) Hałas generowany przez wentylację lub sprężony gaz w kesonie i hełmie wynosi nawet 100–120 dB, co może powodować uszkodzenie ucha wewnętrznego hałasem.

Nurkowanie zapobiegające urazom ucha wewnętrznego

1. W przypadku nurków, zwłaszcza nowych nurków, należy edukować wiedzę medyczną, aby umożliwić nurkom zrozumienie przyczyn i metod zapobiegania chorobie dekompresyjnej.

2. Rozwijaj dobre nawyki zdrowotne i ustal rozsądny system życia. Odpocznij przed pracą, aby uniknąć nadmiernego zmęczenia; nie pij alkoholu i pij mniej wody. Prace należy chronić przed zimnem i wilgocią. Natychmiast po pracy zdejmij mokry kombinezon, wypij gorącą herbatę, umyj łaźnię z gorącą wodą, odpocznij w ciepłym pomieszczeniu przez ponad pół godziny, aby przyspieszyć krążenie krwi, aby przyspieszyć nadmiar azotu w ciele.

3, codziennie powinny zapewnić wysoką kaloryczność (ogólnie około 15072 ~ 16747 KJ dziennie), wysoką zawartość białka, dietę o średniej zawartości tłuszczu i odpowiedni wzrost różnych witamin. Ostatnio króliki domowe zostały przetestowane, aby wykazać, że witamina E. ma pewien wpływ na zapobieganie lub łagodzenie eksperymentalnej choroby dekompresyjnej. Przyczyną może być zapobieganie lub zmniejszanie uwalniania substancji bioaktywnych, takich jak serotonina, w cząstkach magazynujących w płytkach krwi, i nie powodowanie zaangażowania wewnątrznaczyniowego. Koagulacja

Powikłania urazu ucha wewnętrznego Komplikacje, zawroty głowy, nudności i wymioty, głuchota, szum w uszach

1. Zakrzepica mózgowa, naczyniak krwionośny, krwotoczne martwicze jelita, atrezja okrężnicy, wrodzony brak dwunastnicy, atrezja i zwężenie, zespół kompresji naczyń dwunastnicy.

2. Jednocześnie doprowadzi to do powikłań martwicy kości. Z powodu dużej ilości pęcherzyków powietrza wytwarzanych podczas dekompresji naczynia krwionośne w kościach są bezpośrednio ściskane. Kości i naczynia krwionośne mają również zator powietrzny i zakrzep, co może powodować miejscowy zawał i ostatecznie powodować bezpłodność. Martwica niedokrwienna.

3. Ciężka choroba dekompresyjna może prowadzić do śmierci. Wynika to z faktu, że duże bąbelki dostają się do natlenionego krwiobiegu do mózgu, ośrodkowego układu nerwowego i innych głównych narządów.

Nurkowanie Obrażenia ucha wewnętrznego Częste objawy Głuchota, zawroty głowy, zawroty głowy, drżenie, błona bębenkowa ucha, pęknięte ucho, kanał słuchowy, zranienie, kanał słuchowy, ciało obce, otarcie uszne

Ci, którzy mają operacje nurkowe, kesony, specjalną historię lotów na dużych wysokościach i nie przestrzegają przepisów dekompresyjnych, a także ci z objawami i oznakami kompresji pęcherzyków azotu lub zatorowości naczyniowej powinni być uznani za chorobę dekompresyjną. Zagraniczni uczeni dzielą chorobę dekompresyjną na lekką (typ I) i ciężką (typ II). Wszyscy pacjenci z objawami ośrodkowego układu nerwowego lub krążeniem, układ oddechowy są klasyfikowani jako ciężkie. W rzeczywistości około jedna trzecia pacjentów to przypadki złożone typu I i typu II.

Ministerstwo Zdrowia Chin dzieli ostrą chorobę dekompresyjną na trzy poziomy: lekki, średni i ciężki:

1 łagodne objawy objawów skórnych, takie jak swędzenie, grudki, marmurkowe ślady, krwotok podskórny, obrzęk itp.

2 Umiarkowanie występuje głównie w bólu stawów mięśniowych w okolicach dużych stawów kończyn.

3 poważnie jeden z układu nerwowego, układu krążenia, układu oddechowego i układu pokarmowego.

Detektory bąbelków dopplerowskich można stosować do wykrywania pęcherzyków przepływu w wielkich naczyniach obszaru przedsercowego przed wystąpieniem objawów, zwanych „monitorowaniem ultradźwiękowym”. Badanie rezonansu magnetycznego ujawniło miejsce uszkodzenia rdzenia kręgowego. Objawy bólowe tej choroby należy odróżnić od ogólnego urazu i stanu zapalnego. Inne choroby nurkowe, takie jak barotrauma płucna, ostra hipoksja, zatrucie tlenem i znieczulenie azotem, muszą być wyraźnie odróżnione od choroby dekompresyjnej nurkowania.

Rutynową diagnozę martwicy dekompresyjnej zbadano za pomocą badania rentgenowskiego i podzielono na trzy fazy zgodnie ze zmianami rentgenowskimi kości. Może również używać 99m 锝 do scyntygrafii lub fotografii gamma, wczesnego wykrywania niektórych zmian nie wykrytych na filmach rentgenowskich, ale nie może pokazywać zmian torbielowatych i zmian zwapnienia.

Badanie urazu ucha wewnętrznego podczas nurkowania

Detektory bąbelków dopplerowskich można stosować do wykrywania pęcherzyków przepływu w wielkich naczyniach obszaru przedsercowego przed wystąpieniem objawów, zwanych „monitorowaniem ultradźwiękowym”. Badanie rezonansu magnetycznego ujawniło miejsce uszkodzenia rdzenia kręgowego.

Rutynową diagnozę martwicy dekompresyjnej zbadano za pomocą badania rentgenowskiego i podzielono na trzy fazy zgodnie ze zmianami rentgenowskimi kości. Może również używać 99m 锝 do scyntygrafii lub fotografii gamma, wczesnego wykrywania niektórych zmian nie wykrytych na filmach rentgenowskich, ale nie może pokazywać zmian torbielowatych i zmian zwapnienia.

Diagnoza i diagnoza urazu ucha wewnętrznego podczas nurkowania

Objawy bólowe tej choroby należy odróżnić od ogólnego urazu i stanu zapalnego. Inne choroby nurkowe, takie jak barotrauma płucna, ostra hipoksja, zatrucie tlenem i znieczulenie azotem muszą być odróżnione od choroby dekompresyjnej nurkowania.

1. Uraz i zapalenie: Istnieje ogólna historia urazu, zmiany zapalne wystąpią miejscowe zaczerwienienie i ból cieplny, objawy ogólnoustrojowe mają gorączkę, zmęczenie, ból stawów. Badania krwi wykazały wzrost liczby białych krwinek.

2. Zatrucie tlenem: długa historia wdychania 60-200 kPa tlenu, początkowo spowodowana objawami podrażnienia tchawicy spowodowanym infekcją górnych dróg oddechowych, takimi jak dyskomfort po mostku (pobudzenie lub pieczenie) z łagodnym suchym kaszlem, a następnie powoli wzrastał; następnie Z tyłu klatki piersiowej odczuwa się ból, który stopniowo rozprzestrzenia się wzdłuż drzewa oskrzelowego na całą klatkę piersiową, nawet podczas wdychania; ból stopniowo narasta i pojawia się niekontrolowany kaszel. Trudnościom w oddychaniu towarzyszy również odpoczynek. Narażenie kończy się na wczesnym etapie pojawienia się objawów, a ból i kaszel w klatce piersiowej można złagodzić w ciągu kilku godzin.

3. Uraz ciśnienia płucnego: obserwowany tylko u nurków, personelu Shen Ji, pacjentów poddawanych tlenoterapii hiperbarycznej podczas procesu dekompresji, niewłaściwego wstrzymywania oddechu, kaszlu, drgawek (napady padaczkowe, zatrucie tlenem typu mózgowego) spowodował zamknięcie strun głosowych, w wyniku czego Ciśnienie w tchawicy i płucach jest nadmiernie suche. Tkanka płucna nadmiernie się rozszerza, powodując, że ściana pęcherzykowa, naczynia krwionośne i łza śródmiąższowa powodują odma opłucnową, rozedmę śródpiersia i rozedmę podskórną. Jeśli gaz dostanie się do pękniętego naczynia krwionośnego, może wystąpić zator gazowy.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.