Geriatryczne zaburzenie depresyjne

Wprowadzenie do depresji starczej Depresja związana z podeszłym wiekiem odnosi się do zaburzenia psychicznego u osób starszych, a utrzymująca się depresja jest główną fazą kliniczną. Cechy kliniczne charakteryzują się depresją, lękiem, opóźnieniem i różnorodnym dyskomfortem fizycznym. Zaburzenia psychiczne nie mogą być przypisywane chorobom fizycznym ani organicznym uszkodzeniom mózgu. Ogólny przebieg choroby jest długi, z tendencją do łagodzenia i nawrotów, a niektóre przypadki mają złe rokowanie. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,02% Osoby podatne: osoby starsze Tryb infekcji: niezakaźny Komplikacje: niewydolność serca

Przyczyny starczego zaburzenia depresyjnego

(1) Przyczyny choroby

Etiologia zaburzeń afektywnych jest wciąż niejasna, może być związana z istniejącą osobowością, genetyką, biochemią i czynnikami psychospołecznymi. Osobowość przed chorobą starszych pacjentów z depresją charakteryzuje upór, silna zależność, wąski umysł i powaga. Większość ludzi ma predyspozycje psychospołeczne przed wystąpieniem choroby. Najczęstsze zachęty są często zawężone w życiu społecznym po przejściu na emeryturę. Mieszkają w odseparowanej od sąsiadów jednostce i mieszkają w sąsiedztwie. Środowisko zmienia się i jest ograniczone warunkami fizycznymi. Komunikacja interpersonalna zostaje przerwana, ludzie są oddzieleni, a społeczeństwo odczuwa stratę, którą porzuciło społeczeństwo. Dzieci w rodzinie dorastały do ​​pracy i nauki, nawet po ślubie, a styl życia jest inny, podczas gdy osoby starsze są Skrócenie czasu życia razem sprawia, że ​​osoby starsze czują się samotne i samotne, z dala od przejścia na emeryturę lub utraty zdolności do pracy, źródło ekonomiczne zmniejsza status i rolę rodziny, a jednocześnie specjalny wiek osób starszych, negatywne zdarzenia życiowe będą się pojawiać, takie jak Utrata współmałżonka, śmierć krewnych i przyjaciół, konflikty rodzinne, wypadki i wiele innych czynników może łatwo prowadzić do smutku u osób starszych Emocjonalne, społeczne czynniki środowiskowe i wcześniej istniejąca osobowość, potencjalne czynniki, takie jak przeszłe bolesne doświadczenia i pierwotne warunki zdrowotne, które powodują zmiany psychiczne, prowadzące do wystąpienia depresji geriatrycznej, chociaż czynniki te są złożone i powiązane, ale to Większość lekarzy nie wpływa na diagnozowanie i leczenie zaburzeń emocjonalnych u osób starszych.

(dwa) patogeneza

1. Czynniki genetyczne Kay (1959) badał grupę starszych pacjentów w depresji w różnym wieku Po pierwsze, doniesiono, że obciążenie genetyczne pierwszych pacjentów w starszym wieku było znacznie niższe niż na początku, Shen Yucun i wsp. (1990). Stwierdzono również, że 14,7% członków rodziny z późnym początkiem zaburzenia afektywnego i 45,5% pacjentów z wczesną jednostronną depresją różniło się znacząco. Yu Xin (1996) przeanalizował 45 pacjentów z zaburzeniem afektywnym w wieku powyżej 60 lat. Odnotowano 11 przypadków szaleństwa i choroby afektywnej dwubiegunowej, 34 przypadki depresji jednobiegunowej oraz 2 przypadki zaburzeń afektywnych w rodzinie, co stanowi 4,4% (Yu Xin, 1996) Spekuluje się, że rola czynników genetycznych w patogenezie wzrasta z wiekiem. Duży i zredukowany.

2. Czynniki psychospołeczne Badanie domowe Chen Yaoyina wykazało, że częstość występowania poważnych zdarzeń życiowych w depresji osób starszych była podobna jak u osób młodych i w średnim wieku, ale dotkliwość tego zdarzenia była poważna. , reakcje na pracę, naukę i żałobę są częste. Ten zły nastrój może trwać przez miesiąc. Jeśli możesz utrzymać normalną zdolność przystosowywania się, powinieneś być uważany za normalną reakcję. Nie każda choroba, która cierpi z powodu poważnych wydarzeń życiowych, jest chora i niekoniecznie jest emocjonalna. Przeszkody

3. Wcześniej istniejące cechy osobowości Normalnemu procesowi starzenia często towarzyszą zmiany w cechach osobowości, takich jak samotność, pasywność, zależność i upór. Post (1972) i Abrams (1987) stwierdzili, że pacjenci z tą chorobą mają oczywiste wady osobowości i normalne osoby starsze Te cechy są bardziej widoczne niż obecność wyraźnego unikania i zależności od cech osobowości u osób starszych.

4. Biochemiczne zaburzenia metaboliczne W ostatnich latach badania wykazały, że u pacjentów z depresją jednobiegunową krew (noradrenalina) NE, NE, glikol 3-metoksy-4-hydroksyfenylowy (MHPG) i jego metabolity w płynie mózgowo-rdzeniowym nie są zmniejszone. Jest podwyższony, a inhibitor oksydazy monoaminowej (MAOI) i trójpierścieniowy lek przeciwdepresyjny (TCA) zwiększają NE, działanie 5-HT następuje szybko, a czas manifestacji klinicznej jest długi, co sprawia, że ​​teoria monoaminowa zaburzenia afektywnego jest kwestionowana, Segal (1974) Po pierwsze, wysunięto hipotezę receptora, którą uważa się za spowodowaną nadwrażliwością receptora NE, 5-HT w mózgu. Nadwrażliwość receptora może być odpowiedzią adaptacyjną na redukcję monoaminy dostępnej w części synaptycznej pacjentów z depresją. Leki zmniejszają wrażliwość receptora na działanie terapeutyczne, ale paroksetyna nie obniża czułości receptora beta. 5-HT został doceniony w dziedzinie leków przeciwdepresyjnych i chorób afektywnych, a selektywne leki zubożające w 5-HT mogą odwracać TCA i IMAO. Efekt antydepresyjny, zawartość 5-HIAA w mózgu samobójców została znacznie zmniejszona. Stwierdzono, że stężenie 5-HT w płynie mózgowo-rdzeniowym było związane ze stopniem depresji. Im niższe stężenie, tym poważniejsza depresja. Ponadto DA i GABA, dysfunkcja układu cholinergicznego były również Związane z zaburzeniami afektywnymi.

Bez względu na to, czy lek działa na wychwyt monoaminy, czy blokadę, z perspektywy pierwszego posłańca Wachtel (1988) zaproponował hipotezę drugiego posłańca: w normalnych okolicznościach NE przesyła informacje z cAMP, a Ach składa się z układu fosfatydyloinozytolu. Przesyłając informacje, równowaga między obiema stronami utrzymuje normalny nastrój, spadek funkcji systemu cAMP prowadzi do depresji, a wzmocnienie prowadzi do manii.

5. Normalne neuroendokrynne zmiany neuroendokrynne u osób starszych i zaburzenia depresyjne są częste, czasami ten sam pacjent ma zarówno powolną odpowiedź TRH, jak i nieprawidłową DST, z których niektóre są tylko jedną z nich, niektóre z nich nie są, wiek Same czynniki (mężczyźni powyżej 60 lat) mogą powodować powolną odpowiedź TRH, a patofizjologiczne znaczenie zmian neuroendokrynnych jest nadal niejasne i wymaga dalszego wyjaśnienia.

6. Anatomia mózgu i zmiany patologiczne W badaniu zaburzeń afektywnych zastosowano techniki CT i MRI Wzrost obrazowania zmian strukturalnych w mózgu podkorowym pacjentów powyżej 45 roku życia został potwierdzony przez obrazowanie MRI Zmiany te mogą być związane z osobami starszymi. Występowanie depresji wiąże się z rokowaniem (Krishnan i in., 1988). Wang Jiahua i in. (1996) stwierdzili, że częstość występowania depresji u osób starszych ze zmianami mózgu związanymi z wiekiem była wyższa niż u osób bez zmian, a częstość lęku była również wysoka. Czy zmiany morfologiczne mózgu u pacjentów z dysfunkcją są nadal niedojrzałe i potrzebne są dalsze badania nad śledzeniem danych.

Zapobieganie depresji starczej

Kiedy wiek osiąga starość, następuje wiele zmian w strukturze i funkcji ludzkiego ciała Według badań, jeśli osoby starsze powyżej 65 lat są porównywane z 30-letnim zdrowym osobnikiem, masa mózgu tego pierwszego wynosi 56% tego drugiego, krwi mózgowej. Szybkość przepływu wynosi 80%, maksymalna szybkość robocza wynosi 70%, ponadto następuje znaczny spadek funkcji serca, nerek, układu oddechowego i metabolicznego (Schultz, 1973). Można zauważyć, że wraz z wiekiem funkcje umysłowe człowieka są powolne. I nie dość elastyczna, oczywiście, nie wszyscy. Jest wielu starszych ludzi, których funkcje umysłowe są nadal bardzo dobre. Styl życia osób starszych staje się coraz bardziej monotonna, coraz bardziej samotna, wysokie ciśnienie krwi, miażdżyca tętnic i choroby serca. Coraz częściej pod wpływem wielu czynników, takich jak starzenie się organizmu i pogorszenie statusu rodzinnego, a także koniunktury gospodarczej, organiczne lub funkcjonalne zaburzenia psychiczne osób starszych są obecne w dzisiejszym świecie, w którym życie ludzkie jest na ogół przedłużone. Względnie zwiększając ten trend, wykorzystując analizę regresji wielostopniowej, wyniki pokazują, że najbardziej ściśle powiązanymi czynnikami niekorzystnego związku emocjonalnego są stan zdrowia, związek rodzinny, stan cywilny, Źródła franciszkańskie, wiek i struktura rodziny oraz innych czynników, w związku z tym zwrócić uwagę na zdrowie psychiczne w podeszłym wieku, zapobiega występowaniu chorób psychicznych w podeszłym wieku, ważne dla zmniejszenia występowania i część tej choroby jest.

Niektóre badania wykazały, że po przejściu niektórych osób starszych na emeryturę rodzina stała się centrum działań osób starszych, a następnie monotonne życie, zjawisko „pustego gniazda”, wdowieństwo, relacje międzyludzkie w rodzinie i zmiany w roli rodziny osób starszych stoją w obliczu osób starszych. Problemy ze zdrowiem psychicznym, problemy te są rozwiązywane dobrze, a jeśli są dobrze przystosowane, będą szczęśliwi. Mogą nadal wywierać resztkowe ciepło i przyczyniać się do społeczeństwa. Jeśli nie zostaną odpowiednio potraktowane, nie będą w stanie przystosować się, depresji nastroju, depresji emocjonalnej, a nawet utraty zainteresowania życiem. W ostatnich latach częstość występowania depresji starczej u osób starszych znacznie wzrosła, co jest ściśle związane z czynnikami psychospołecznymi i środowiskowymi osób starszych.

Osoby starsze powinny zwracać uwagę na następujące punkty opieki zdrowotnej:

1 w celu zapobiegania występowaniu chorób serca w starszym wieku: w celu poprawy dobrostanu starszych emerytów, poprawy ich materialnego poziomu życia, koordynacji ich życia rodzinnego, wzbogacenia treści życia kulturalnego i zmniejszenia stresu psychicznego u pacjentów z chorobami serca Zwróć pełną uwagę na dostosowanie środowiska i psychoterapię.

2, aby zapobiec plwocinie starczej: w przypadku chorób wrodzonych starsi pacjenci są podatni na konwulsje starcze, konieczne jest aktywne zapobieganie wczesnej chorobie fizycznej, zwracanie uwagi na tolerancję pacjenta na wszelkie stosowane leki, gdy choroba fizyczna lub odżywianie jest złagodzone Po zaburzeniu metabolicznym oczekuje się, że konwulsje starcze powrócą do normy.

3 zwracaj uwagę na poprawę funkcji mózgu, zapobieganie zaburzeniom psychicznym spowodowanym niektórymi niedokrwiennymi chorobami mózgu, zapobieganie rozwojowi miażdżycy naczyń mózgowych, wzmocnienie krążenia mózgowego mózgu, a jeśli to konieczne, zapobiegawcze środki leczenia, takie jak przyjmowanie lipidów krwi, zmniejszanie kruchości naczyń krwionośnych i promowanie Małe leki rozszerzające tętnice itp.

4 Przeprowadzaj rozgłos i konsultacje na temat zdrowia psychicznego osób starszych, popularyzuj zdrowy rozsądek w zakresie zdrowia i zdrowia, zwiększaj zdolności adaptacyjne osób starszych, znajdź wczesną, terminową diagnozę i leczenie oraz zmniejszaj zaburzenia psychiczne i choroby psychiczne osób starszych.

U kobiet zmiany w okresie menopauzy są bardziej znaczące: u kobiet w wieku od 45 do 50 lat jajniki zatrzymują owulację, miesiączka ustaje, a spadek aktywności gonad jest bardziej widoczny, a wynikający z tego układ hormonalny i związany z nim metabolizm uległy zmianie. Autonomiczny układ nerwowy ma również oczywiste zaburzenia, a zatem wpływa także na aktywność neuronalną kory mózgowej na wysokim poziomie. Kobiety w okresie menopauzy często mają słabą i słabą dysfunkcję, brak energii i niepokoju, lęk, a także pojawienie się starzenia i funkcji autonomicznej. Niestabilna, wiele osób wykazuje objawy menopauzy w różnym stopniu. Kilka osób, pod wpływem określonej traumy, ma menopauzalny stan depresji lub paranoi. W młodości mają psychozę emocjonalną i są w okresie menopauzy. Łatwo jest też chorować, głównie z lękiem i depresją jako główną chorobą Kobiety w okresie menopauzy powinny wzmocnić ćwiczenia fizyczne, zapewnić odpowiedni sen i zwracać uwagę na zdrowie fizyczne i psychiczne, zwracać uwagę na zapobieganie urazom i chorobom fizycznym oraz objawy menopauzy. Grupy powinny stosować leki hormonalne i inne w odpowiednim czasie. Często osoby wątpliwe powinny być wcześnie diagnozowane i leczone.

Powikłania starczego zaburzenia depresyjnego Powikłania niewydolność serca

Ogólny przebieg choroby jest długi, z tendencją do łagodzenia i nawrotów, a niektóre przypadki mają złe rokowanie.

Objawy starczego zaburzenia depresyjnego Częste objawy Utrata apetytu, zmęczenie, ból pleców, zaburzenia psychiczne, zawroty głowy, otępienie, zaburzenia funkcji poznawczych, lęk, bezsenność

Nie ma jakościowej różnicy między objawami klinicznymi depresji starczej a młodymi dorosłymi. Nie ma konsensusu. Przynajmniej na chorobę nadal wpływają zmiany psychologiczne i fizjologiczne procesu starzenia się (Ma Xin, 1994).

1. Mieszany stan lęku, depresji i pobudzenia U pacjentów w podeszłym wieku uczucie smutku często nie jest dobrze wyrażane, często używają „braku znaczenia, niewygodne w sercu” lub wyrażają obojętność wobec rzeczy zewnętrznych, często zaprzeczając lub ukrywając zły nastrój, a nawet zmuszając do uśmiechu. Ich krewni i znajomi mogą również nie zdawać sobie sprawy z poważnej choroby emocjonalnej, ale myślą tylko, że „czują się niekomfortowo” w ciele. Kiedy udają się do lekarza, trzymają ręce na ciele i skarżą się na dyskomfort fizyczny. Czasami lęk ciała całkowicie pokrywa depresję. Nieuzasadnione skargi ludzi nie są dla niego dobre, więc ludzie są zagubieni.

2. Zainteresowany faktem, że pacjenci nie mogą doświadczyć zabawy, jest bardziej powszechną cechą, pacjenci nie tylko mają entuzjazm i radość z upadku poprzedniego życia, coraz bardziej niechętnie uczestniczą w normalnych czynnościach, takich jak towarzyskie, rozrywkowe, a nawet żyją samotnie, wyobcowanie krewnych i przyjaciół oraz niektórych pacjentów Mogę powiedzieć, że mogę się śmiać i bawić, ale nie mogę doświadczyć „szczęścia”. Niektórzy pacjenci odczuwają „szczęśliwy”, kiedy wychodzą ze łez, gdy spotykają się z rodziną.

3. Energia jest zmniejszona, subiektywnie odczuwa brak energii, zmęczenie i osłabienie, a ciężka osoba musi być cały czas wspierana przed snem. Starsi pacjenci są często myleni z poważną chorobą fizyczną i wysyłani do szpitala na kosztowne badanie lekarskie, co prowadzi do opóźnienia leczenia. .

4. Samoocena Niski pacjenci mają niską ocenę własnego statusu i uważają, że są bezużyteczni i obwiniają się.

5. Koncepcja i zachowanie samobójcze Osoby starsze często nie wyrażają się jasno. Jeśli można powiedzieć „zagraj, aby pozwolić mi umrzeć”, ale zaprzeczaj myślom samobójczym, depresja osób starszych ma przewlekłą tendencję, a także tortury, które nie znoszą bólu, samobójstwa Myśli stają się coraz silniejsze, a problem rozwiązuje śmierć.

6. Dobowy rytm nastroju zmienia nastrój pacjenta, a lekkość rytmu jest często wykorzystywana jako jedno ze wskazań do rozpoznania depresji endogennej, szczególnie w przypadku wczesnego przebudzenia osoby starsze, które są łagodniejsze, czują się zrelaksowane przed snem. Może przyjść ”lub poczuć nastrój po włączeniu lampek nocnych.

7. Objawy fizyczne lub biologiczne (Bridges KW, 1985) Reakcje emocjonalne przejawiają się nie tylko w stanie umysłu, ale zawsze towarzyszą im pewne zmiany w organizmie, a dolegliwości cielesne pacjentów koncentrują się głównie w następujących kategoriach.

(1) Układ sercowo-naczyniowy: Wiele skarg dotyczących objawów, takich jak kołatanie serca, duszność, nudności, wymioty, ucisk w klatce piersiowej, ból w okolicy przedniej i ból pleców itp., Można przesłać kilka razy do centrum ratunkowego dla starszych pacjentów.

(2) Układ pokarmowy: utrata apetytu jest najczęstszą, zgłaszaną pełnią brzucha, złym apetytem, ​​refluksem kwasu, bólem brzucha, zaparciami, biegunką i innymi objawami zaburzeń żołądkowo-jelitowych, takimi jak utrata masy ciała, suchość w ustach, Zaparcia są również częstym objawem. Poszczególni pacjenci mają również głód lub obżarstwo. Spotkali 70-letnią kobietę, która głoduje i stopniowo się pogarsza, a na koniec bierze jedzenie, takie jak bułki na parze, przekąski itp., Kiedy idzie do lekarza. Kontynuuj jedzenie, po sprawdzeniu organizmu bez nieprawidłowych objawów, a następnie powoli pojawiaj się lęk i depresja, po leczeniu przeciwlękowym i depresji.

(3) Zaburzenia snu: Jest to główny powód, dla którego wielu pacjentów udaje się do szpitali specjalistycznych. Około 80% pacjentów ma zaburzenia snu, głównie sen średni i późny. Często twierdzą, że mają trudności z zasypianiem i koszmarami i nie mogą spać całą noc. Czuję, że przyjmowanie różnych tabletek nasennych nie działa. Czuję się bardzo bolesny. Pilnie proszę lekarza o leczenie. Sytuacja rodzinna nie jest tak poważna, jak powiedział pacjent. Nie śpi, ale śpi. Co więcej, kiedy obudzisz go ze snu, nie przyzna, że ​​śpi. Zazwyczaj budzi się wcześnie. Po przebudzeniu się drugiej lub trzeciej rano wpadnie w bolesną desperację, jak dziś żyć, ponieważ pacjent nie jest wystarczająco senny. Odzwierciedlając wroga lęku przed bezsennością.

(4) autonomiczny układ nerwowy: Niektórzy pacjenci skarżą się na autonomiczne zaburzenie nerwowe, takie jak ból głowy, zawroty głowy, kołatanie serca, ucisk w klatce piersiowej, duszność, drętwienie kończyn i nienormalne odczucia, takie jak pieczenie skóry, pocenie się i gniew na ciele. Sznurki itp.

Ponadto dysfunkcja poznawcza jest również częstym objawem depresji starczej. Około 80% pacjentów ma dolegliwości związane z utratą pamięci i występują oczywiste zaburzenia poznawcze podobne do demencji, odpowiadające za 10–15%, takie jak moc obliczeniowa, pamięć, rozumienie i Zmniejszone osądy, prosta lista kontrolna stanu psychicznego (MMSE) może być fałszywie dodatnia, inne testy wywiadowcze mogą również wykryć łagodne do umiarkowanych nieprawidłowości, zagraniczni autorzy nazywają to demencją depresji depresją, niektóre z nich będą miały nieodwracalną demencję Alexopoulo (1993) przeprowadził 3-letnie badanie kontrolne z udziałem 57 pacjentów, którzy spełnili kryteria DSM-III-R dla poważnych zaburzeń depresyjnych i stwierdzili częstość demencji z otępieniem podczas obserwacji. %) było znacznie wyższe niż zwykła depresja (12%) (Alexopoulos G, 1993).

Badanie depresji starczej

U starszych pacjentów z depresją nie występują objawy ze strony ośrodkowego układu nerwowego, a wyniki badania CT mózgu nie są pozytywne.

Diagnoza i diagnoza depresji starczej

Diagnoza

Depresji starości łatwo się nie zdiagnozować, depresję często kryją inne fizyczne objawy organizmu, obecnie nie ma klasyfikacji chorób starczej niepełnosprawności funkcjonalnej w skali międzynarodowej i domowej, a diagnoza różnych funkcjonalnych zaburzeń psychicznych po raz pierwszy w podeszłym wieku. Wciąż odwołując się do obecnych międzynarodowych i krajowych kryteriów klasyfikacji i diagnostyki, klasyfikacja funkcjonalnych zaburzeń psychicznych WHO (1970) u osób starszych jest zbyt prosta, autorzy krajowi i zagraniczni również próbują sklasyfikować depresję pierwszego etapu u osób starszych, ale opinie te nie są szeroko rozpowszechnione Uznanie

Psychologowie proponują metodę samooceny, zgodnie z którą można przeprowadzić samoocenę: nowozelandzcy lekarze podsumowują 10 najbardziej wrażliwych czynników na podstawie obserwacji klinicznych i opracowują 10 pytań konwersacyjnych, z których każde zawiera 4 alternatywy. Odpowiedź jest do wyboru. Zgodnie z moją sytuacją, wybierz najbardziej odpowiednią spośród nich. Metodą oceny jest podzielenie wyniku całkowitego (wyników wszystkich odpowiedzi) przez 40 i pomnożenie przez 100 w celu obliczenia wskaźnika depresji. Indeks jest większy niż 70 punktów. Można uznać za depresję.

Metoda punktacji: Wzór na obliczenie metody wykrywania dialogu to: wynik całkowity × 40 × 100

Ocena: jeśli wskaźnik jest większy niż 70 punktów, można go uznać za depresję.

Diagnostyka różnicowa

Starym ludziom często towarzyszą różne choroby fizyczne i choroby naczyniowo-mózgowe Wiele chorób ostrych i przewlekłych, takich jak choroby serca i płuc, choroby endokrynologiczne, niedokrwistość, niedobór witamin itp., Może powodować objawy depresyjne. Niektóre leki przyjmowane z powodu chorób fizycznych, takich jak Lishe Ping (rezerpina), guanetydyna, α-metylodopa, propranolol (propranolol), steroidy i leki przeciwnowotworowe mogą również wywoływać depresję, w diagnostyce różnicowej należy szczegółowo opisać historię i historię leków Przeprowadź kompleksowe badanie laboratoryjne, dokładnie przeanalizuj związek między objawami emocjonalnymi a chorobą fizyczną i lekami oraz ustal, czy objawy emocjonalne są równoległe do nasilenia choroby fizycznej i odpowiednio się zmieniają. Czy zmniejszenie lub zanik objawów można złagodzić lub zniknąć? Warto zidentyfikować diagnozę. Warto zauważyć, że niektórzy starsi pacjenci z depresją mają różne dolegliwości fizyczne, takie jak ucisk w klatce piersiowej, duszność, zmęczenie, osłabienie, zaburzenia trawienia, nudności i wymioty oraz utrata masy ciała. Depresją pacjenta jest często ciało. Objawy są zatuszowane, pacjent obwinia swój dyskomfort o choroby medyczne i wielokrotnie udaje się do szpitala na badanie. Leczenie objawowe często ma niską skuteczność i często jest źle diagnozowane jako Nerwica lub choroba fizyczna i opóźnienie leczenia, jest to „depresja okultystyczna”, szczegółowe badanie psychiczne z lub bez emocjonalnej stagnacji i utraty wagi może pomóc w potwierdzeniu diagnozy.

U pacjentów w podeszłym wieku istnieje złożony związek między depresją a zaburzeniami poznawczymi: pewna część pacjentów z depresją ma odwracalne zaburzenia poznawcze, a mianowicie „pseudo-demencję” (Well CF, 1979), a niektórzy z nich mają nieodwracalną demencję. Choroba Alzheimera i inne zwyrodnieniowe zaburzenia mózgu, szczególnie we wczesnych stadiach choroby, przypominają zaburzenia depresyjne. Choroby te rozpoczynają się bardzo powoli. Pamięć i dezorientacja postępują i pogarszają się przed wystąpieniem objawów depresyjnych. Większość Pacjent nie ma dolegliwości i bolesnych doświadczeń związanych z zaburzeniami poznawczymi. Pacjenci poddawani badaniu intelektualnemu często udzielają przybliżonych odpowiedzi i zaburzeń funkcji językowych. Badania CT i MRI mogą wykazać oczywistą atrofię mózgu i powiększenie komory. W diagnozie demencji występuje około 20% z objawami depresyjnymi (Reifler i in., 1982), stosowanie leków przeciwdepresyjnych w leczeniu nastroju i zachowania można poprawić, ale podstawowe zaburzenia poznawcze nie ulegną poprawie, różnicę między pseudo-demencją depresyjną a demencją można znaleźć w tabeli 2.

Inne:

1. Choroba Alzheimera i inne zwyrodnieniowe choroby mózgu

Według doniesień, 7% do 40% choroby Alzheimera i 30% do 60% pacjentów z chorobą Parkinsona może mieć objawy depresyjne, szczególnie we wczesnym stadium choroby, objawy kliniczne przypominają zaburzenia depresyjne, ale ten typ zwyrodnieniowej choroby mózgu zaczyna się Bardzo powoli, przed pojawieniem się objawów depresyjnych występują zaburzenia pamięci i dezorientacji, upośledzenie funkcji poznawczych jest stopniowo pogarszane, większość pacjentów nie ma dolegliwości związanych z upośledzeniem funkcji poznawczych i bez bolesnych doświadczeń, pacjenci poddawani badaniu psychicznemu często udzielają przybliżonych odpowiedzi, język Istnieją również przeszkody w funkcjonowaniu: CT i MRI można znaleźć u pacjentów z oczywistym zanikowym zanikiem mózgu i powiększeniem komory, pacjenci mają również odpowiednie objawy i objawy neurologiczne oraz charakterystyczne zmiany neuropatologiczne, a leki przeciwdepresyjne są nieskuteczne.

2. Zaburzenia psychiczne związane z chorobami naczyń mózgowych

W niektórych obszarach mózgu, szczególnie w korze czołowej i podkorowych zmianach naczyniowych, objawy objawów depresyjnych są tak wysokie, jak 505. Klinicznie jest podobne do zaburzenia depresyjnego. Choroby naczyniowo-mózgowe są na ogół ostrym początkiem, stan jest zmienny, a objawy depresyjne również. Pacjenci często mają w wywiadzie nadciśnienie i miażdżycę naczyń mózgowych lub mają wiele epizodów udaru mózgu, zwykle z ograniczonymi objawami neurologicznymi, kompleksowymi badaniami neurologicznymi, CT i MRI, aby pomóc w identyfikacji.

3. Zaburzenia psychiczne związane z chorobą fizyczną i depresją polekową

Wiele ostrych, przewlekłych chorób fizycznych, takich jak rozedma płuc, niewydolność serca, rak głowy trzustki, choroby endokrynologiczne (nadczynność tarczycy, niedoczynność tarczycy, niewydolność kory nadnerczy), niedokrwistość i niedobór witamin mogą powodować objawy depresyjne z powodu chorób fizycznych Niektóre leki, takie jak rezerpina, guanetydyna, alfa-metylodopa, chinidyna, propranolol, steroidy i leki przeciwnowotworowe, są również częstymi przyczynami depresji. Podczas identyfikacji należy najpierw zrozumieć fizyczną chorobę starszych pacjentów. Historia i historia leków, staranna analiza i ocena biologicznej bezpośredniej przyczyny choroby fizycznej i przyczyny leku, w celu ustalenia, czy objawy depresji są równoległe z nasileniem choroby fizycznej i odpowiednio się zmieniają, czy zmniejszenie lub odstawienie leków może zmniejszyć objawy depresji Lub zniknął, aby pomóc dodatkowo zidentyfikować krew, rutynę moczu, szybkość sedymentacji erytrocytów, elektrolity, czynność wątroby, cukier we krwi, kwas foliowy, witaminę B12, czynność tarczycy, klatkę piersiową i elektrokardiogram mogą być stosowane jako rutynowe testy laboratoryjne dla starszych pacjentów.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.