Złamanie miednicy

Wprowadzenie do złamania miednicy Złamanie miednicy jest poważnym urazem spowodowanym bezpośrednim gwałtownym uciskiem miednicy. Bardziej powszechny w wypadkach drogowych i osuwiskach. W czasie wojny doszło do obrażeń broni palnej, złamania miednicy były traumatyczne, a ponad połowie towarzyszyły współistniejące choroby lub liczne obrażenia. Najpoważniejszy to traumatyczny wstrząs krwotoczny w połączeniu z uszkodzeniem narządów miednicy i wysoką śmiertelnością z powodu niewłaściwego leczenia. Podstawowa wiedza Odsetek chorób: 0,3% Osoby podatne: brak określonej populacji Tryb infekcji: niezakaźny Powikłania: wstrząs krwotoczny krwiak zaotrzewnowy

Przyczyny złamania miednicy

Współczynnik urazu (90%)

Przemoc bezpośrednio wpływa na miednicę, powodując uszkodzenie integralności kości, powodując złamania miednicy, a złamania miednicy spowodowane bezpośrednią przemocą stają się główną przyczyną złamań miednicy. Ponadto złamania miednicy spowodowane przemocą ściskającą występują częściej w wypadkach drogowych i osuwiskach. Miejscowy obrzęk, ból, podskórne wybroczyny po złamaniu miednicy; często uszkodzenie cewki moczowej, krwawienie z cewki moczowej, bolesne oddawanie moczu, krwiak krocza, pęknięcie pęcherza, krwiomocz, ból brzucha, nudności, wymioty i inne powikłania.

Patogeneza

Większość złamań miednicy jest spowodowana bezpośrednim gwałtownym uderzeniem, zmiażdżeniem miednicy lub upadkiem z wysokiego miejsca. Nagły wysiłek jest zbyt silny podczas ćwiczeń. Mięśnie miednicy nagle gwałtownie się skurczyły, co może powodować pęknięcie w wyniku miednicy w punkcie początkowym, niska energia. Większość złamań spowodowanych urazem nie niszczy stabilności pierścienia miednicy. Jest stosunkowo łatwa w leczeniu. Jednak urazy o średniej i wysokiej energii, zwłaszcza obrażenia w ruchu samochodowym, nie ograniczają się do miednicy. Gdy pierścień miednicy jest uszkodzony, często łączy rozległe obrażenia tkanek miękkich. Uraz narządów miednicznych lub inne urazy kości i trzewi, dlatego złamania miednicy są często jednym z wielu urazów, 20% z wieloma złamaniami miednicy i 25% do 84,5% osób ze złamaniami miednicy. Złamanie miednicy jest jedną z trzech głównych przyczyn śmierci w wyniku wypadku samochodowego, drugą po urazie głowy i klatki piersiowej. W leczeniu urazów miednicy kluczowym czynnikiem zmniejszającym śmiertelność jest zapobieganie krwawieniom zagrażającym życiu oraz terminowe diagnozowanie i leczenie urazów łączonych.

Zapobieganie złamaniom miednicy

Nie ma specjalnych środków zapobiegawczych dla tej choroby, głównie w celu zwrócenia uwagi na produkcję i bezpieczeństwo życia oraz uniknięcia urazu.

Pooperacyjne ćwiczenia funkcjonalne są ważniejsze dla pacjenta. Pacjent i jego rodzina powinni zapoznać się ze znaczeniem i metodą ćwiczeń funkcjonalnych. Tryb ćwiczeń funkcjonalnych różni się w zależności od stopnia złamania.

(1) Nie wpływa na nienaruszone pęknięcie miednicy:

1 proste złamanie, bez połączonego urazu, bez konieczności resetowania, leżenia w łóżku, na plecach i naprzemiennie (strona zdrowa), wcześnie w łóżku, aby wykonać rozciąganie kończyny górnej, skurcz mięśni kończyny dolnej i aktywność kostki.

2 Po 1 tygodniu pacjent ćwiczył w pozycji półleżącej i stawie biodrowym oraz zgięciu i wyprostu stawu kolanowego.

3 2-3 tygodnie po urazie, jeśli ogólny stan jest nadal dobry, możesz wstać z łóżka i iść powoli i stopniowo zwiększać aktywność.

4 Po 3-4 tygodniach kontuzji nie ograniczaj aktywności, ćwicz normalne chodzenie i kucanie.

(2) Złamanie, które wpływa na integralność pierścienia miednicy:

1 Po urazie nie ma chorób towarzyszących, spoczywaj na twardym łóżku i wykonuj czynności kończyny górnej.

2 W drugim tygodniu po urazie rozpoczęto pozycję pół-siedzącą i wykonano ćwiczenie skurczu mięśni kończyn dolnych, takie jak skurcz mięśnia czworogłowego, wyprost stawu skokowego i zgięcie podeszwowe oraz zgięcie palców i wyprost.

3 W trzecim tygodniu po urazie wykonywano czynności stawu biodrowego i kolanowego na łóżku, najpierw pasywne, a następnie aktywne.

4 Po urazie, od 6 do 8 tygodnia (tj. Kliniczne wyleczenie złamania), przyczepność jest ustalona, ​​a porwanie idzie.

5 Stopniowo ćwicz w 12 tygodniu po kontuzji i porzuć chód obciążony.

Powikłania złamania miednicy Powikłania, wstrząs krwotoczny, krwiak zaotrzewnowy

(A), wstrząs krwotoczny: krwawienie na końcu złamania i tylne uszkodzenie strukturalne spowodowane pęknięciem przedniego splotu piszczelowo-żuchwowego jako główną przyczyną wstrząsu, pęknięcie dużych naczyń krwionośnych mniej, tylko 10-15%, inne przyczyny otwartych ran, odma opłucnowa krwi , krwotok wewnątrzbrzuszny, złamania kości długiej itp.

(B), krwiak zaotrzewnowy: kości miednicy to głównie kość gąbczasta, w pobliżu znajduje się wiele mięśni ściany miednicy, w pobliżu znajduje się splot tętniczy i splot żylny, obfite ukrwienie, a szczelina między jamą miednicy a błoną tylną składa się z luźnej tkanki łącznej. Istnieje duża szczelina, aby pomieścić krwawienie, więc po złamaniu może wystąpić rozległe krwawienie. Duży krwiak zaotrzewnowy może rozprzestrzenić się na nerkę, pachę lub krezkę. Pacjenci często mają wstrząs i mogą mieć objawy bólu brzucha, wzdęć brzucha, osłabienia jelit i napięcia mięśni brzucha. W celu odróżnienia od krwotoku śródbrzusznego można wykonać biopsję brzucha, ale nakłucie nie powinno być zbyt głębokie, aby uniknąć dostania się do krwiaka zaotrzewnowego, który jest mylony z krwotokiem wewnątrzbrzusznym. Dlatego należy uważnie i wielokrotnie obserwować.

(C), uszkodzenie cewki moczowej lub pęcherza: pacjenci ze złamaniami miednicy zawsze powinni rozważyć możliwość uszkodzenia dolnych dróg moczowych, uszkodzenie cewki moczowej jest znacznie częstsze niż uszkodzenie pęcherza. U pacjentów może wystąpić bolesne oddawanie moczu i krwotok z cewki moczowej. Po oddzieleniu obustronnych złamań spojenia łonowego i spojenia łonowego częstość uszkodzeń błony cewki moczowej jest większa.

(D), uszkodzenie odbytnicy: chyba że złamanie miednicy z otwartym uszkodzeniem narządów płciowych, uszkodzenie odbytnicy nie jest częstym powikłaniem, pęknięcie odbytnicy, takie jak występuje w odruchu otrzewnowym, może powodować rozlane zapalenie otrzewnej; jeśli wystąpi poniżej odruchu, Może wystąpić infekcja odbytnicy, często jako infekcja beztlenowa.

(5), uszkodzenie nerwów: więcej występuje w złamaniu kości piszczelowej, S1 i S2, które tworzą pień nerwu lędźwiowo-krzyżowego, są najbardziej podatne na obrażenia, siła mięśni mięśnia pośladkowego, ścięgno podkolanowe i mięśnie łydki mogą być osłabione, plecy łydki i boczna strona stopy Część uczucia została utracona. Gdy uraz nerwu krzyżowego jest poważny, odruch ścięgna Achillesa może zniknąć, ale rzadko występuje zwieracz. Jest to związane ze stopniem uszkodzenia nerwu. Łagodne uszkodzenie jest dobre i oczekuje się, że wyzdrowieje w ciągu roku.

Objawy złamania miednicy Często objawy Ostry ból Ból brzucha Uszkodzenie miednicy Lejek Zaburzenia pęcherza miednicy Wzdęcia Skóra Bladość spojenia łonowego Separacja dysfunkcji zwieracza Ból moczu

(1) Pacjent ma w wywiadzie ciężki uraz, szczególnie historię urazowego uszkodzenia miednicy.

(B), szeroki zakres bólu, zwiększona aktywność, gdy kończyny dolne lub pozycja siedząca. Miejscowa tkliwość, przekrwienie, rotacja kończyn dolnych, skrócenie deformacji, krwawienie z cewki moczowej, obrzęk krocza.

(C), odległość kręgosłupa pępowinowego może wzrosnąć (oddzielne złamanie) lub zmniejszona (złamanie kompresyjne); tylny kręgosłup biodrowy można zwiększyć (złamanie kompresyjne), zmniejszenie (złamanie izolowane), przesunięcie w górę (złamanie pionowe) ).

(D), test separacji miednicy i test ściskania, 4 znaki, test skrętny jest pozytywny, ale nie wolno sprawdzać pacjentów z ciężkimi złamaniami.

Badanie złamania miednicy

W przypadku większości złamań miednicy mechanizm złamania można ocenić na podstawie dodatniego zdjęcia rentgenowskiego, określa się wstępny plan pierwszej pomocy, a inne badania obrazowe mogą pomóc w klasyfikacji złamań i pomóc w ostatecznym leczeniu.

(1) Kontrola rentgenowska

1. Pozycja dodatnia miednicy. Rutynowe, niezbędne badanie podstawowe, 90% złamań miednicy można znaleźć w badaniu ortotopowym.

2. Plaster wejściowy miednicy. Gdy rurka jest przechylona o 40 ° do głowy, może lepiej obserwować złamanie kości ramiennej, zwichnięcie stawu skokowego, przedni i tylny obrót miednicy, złamanie spojenia łonowego i oddzielenie spojenia łonowego.

3, tabletki wylotowe z miednicy. Podczas strzelania rurkę przechyla się o 40 ° do końca ogona, aby obserwować, czy piszczel i źrenica są złamane i czy miednica ma przemieszczenie pionowe.

(dwa), CT

CT jest najdokładniejszą metodą badania złamań miednicy. Gdy stan pacjenta ustabilizuje się, należy jak najszybciej wykonać tomografię komputerową. W przypadku tylnego urazu miednicy, szczególnie złamania piszczeli i stawu skokowego, badanie TK jest dokładniejsze. Badanie TK należy również wykonać w przypadku złamania panewki. Trójwymiarowa rekonstrukcja TK może dokładniej pokazać anatomię miednicy i złamanie między złamaniami. Relacja pozycyjna, tworząca wyraźny i realistyczny trójwymiarowy obraz, ma dużą wartość dla oceny rodzaju złamania miednicy i określenia planu leczenia. TK może również wykazywać krwawienie zaotrzewnowe i śródbrzuszne.

(trzy), angiografia

W diagnostyce i leczeniu krwotoku z dużych naczyń krwionośnych pęknięte duże naczynia krwionośne można wykryć za pomocą angiografii, a krwawienie można kontrolować poprzez embolizację naczyń krwionośnych.

Diagnoza i diagnoza złamania miednicy

Diagnoza:

1. Pacjent ma w przeszłości ciężki uraz, zwłaszcza historię urazowego ucisku miednicy.

2, rozległy ból, zwiększona aktywność w kończynach dolnych lub pozycji siedzącej, miejscowy obrzęk, podskórna wybroczyna w kroczu, spojenie łonowe, tkliwość, od obustronnego miejsca krzyżowego do wewnątrz lub na zewnątrz oddzielenia pierścienia miednicy, złamania Ból spowodowany ciągnięciem lub ściskaniem (test separacji zmiażdżenia miednicy).

3. Kończyny dotkniętej strony są skrócone, skracając się z pępowiny do długości przyśrodkowego kostki, ale przedni górny kręgosłup biodrowy do przyśrodkowej długości kostki często nie skraca zwichnięcia głowy kości udowej, a gdy staw skokowy jest zwichnięty, porażona strona jest sparaliżowana. Kręgosłup jest bardziej widoczny po stronie zdrowej, a odległość od procesu kolczastego jest również krótsza niż po stronie zdrowej, co wskazuje, że tylny górny kręgosłup biodrowy jest tylny, w górę i przesunięty w kierunku linii środkowej.

Diagnostyka różnicowa

1. Złamanie pierścienia miednicy:

Linia złamania przebiega przez strukturę pierścienia miednicy, która przerywa pierścień miednicy. Pojedyncze złamania często mają jednostronne złamania łonowe, spojenie łonowe, jednostronne złamania piszczelowo-strzałkowe, złamania panewkowe i jednostronne podwichnięcie kostki z małymi złamaniami. W wielu złamaniach często występują obustronne złamania spojenia łonowego, złamanie spojenia łonowego z separacją spojenia łonowego, złamanie spojenia łonowego i złamanie łonowe z przemieszczeniem kostki.

2. Złamania krawędzi miednicy:

Częste złamania kości ramiennej, częściowe złamanie kości łonowej, złamanie panewki i złamanie wyrostka robaczkowego itp., Kształt linii złamania może być poziomy lub ukośny, przemieszczenie może być mniej oczywiste.

3. Złamanie w wyniku niedowładu miednicy:

Miejsce złamania jest często zlokalizowane w miejscach, w których mocowane są silne mięśnie, takich jak przedni górny kręgosłup biodrowy, przedni kręgosłup biodrowy i guzowatość kulszowa. Fragmenty złamania są często rzadziej przemieszczane.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.