Pomiar objętości płuc

Pomiar objętości płuc obejmował objętość oddechową, dodatkową objętość wdechową, dodatkową objętość wydechową, objętość resztkową, głęboką objętość wdechową, pojemność życiową, funkcjonalną pojemność resztkową i całkowitą objętość płuc. Wentylacja płuc odnosi się do procesu wymiany gazu między płucami a atmosferą zewnętrzną. Podczas wentylacji płuc pojemność płuc zmienia się odpowiednio do zmian motoryki oddechowej. Mierzono pojemność płuc w różnych momentach, aby ocenić zalety i wady funkcji płuc. Podstawowe informacje Klasyfikacja specjalistyczna: Klasyfikacja badania oddechowego: test czynnościowy płuc Obowiązująca płeć: czy mężczyźni i kobiety stosują post: nie na czczo Przypomnienie: Cichy odpoczynek przed określeniem wentylacji spoczynkowej powinien być przeprowadzany całkowicie w warunkach podstawowego metabolizmu, a otaczające środowisko jest ciche. Wymaga spokojnego oddychania. Wartość normalna (1) Objętość oddechowa (VT) Odnosi się do ilości powietrza wdychanego lub wydychanego za każdym razem, gdy oddycha się spokojnie. Normalna wartość odniesienia wynosi 500 ml (dla dorosłych). (2) Objętość wdechowa (IRV) odnosi się do maksymalnej ilości powietrza wdychanego po inhalacji wymuszonej. Normalna wartość odniesienia M (mężczyzna) wynosi około 2,16 l F (kobieta) około 1,5 l. (3) Uzupełniająca objętość wydechowa (ERV) odnosi się do maksymalnej ilości powietrza wydychanego po krótkim wydechu. Normalna wartość odniesienia M (mężczyzna) wynosi około 0,9 l, a F (kobieta) wynosi około 0,56 l. (4) Ilość gazu resztkowego (RV) to ilość gazu resztkowego, której nie można wydychać do płuc po dodatkowym wydechu. Normalna wartość odniesienia M (mężczyzna) 1,380 + 0,631 LF (kobieta) 1,301 + 0,466 L. (5) Głęboka objętość wdechowa (IC) odnosi się do maksymalnej ilości gazu, którą można wdychać po krótkim wydechu (objętość oddechowa + dodatkowa objętość wdechowa). (6) Maksymalna (cała) objętość pojemności życiowej (VC), którą można wydychać po maksymalnej inhalacji. (objętość oddechowa + dodatkowa objętość wdechowa + dodatkowa objętość wydechowa). Normalna wartość odniesienia M (mężczyzna) wynosi około 3,5 l, a F (kobieta) około 2,4 l. (7) Funkcjonalna pojemność resztkowa (FRC) odnosi się do ilości gazu zawartego w płucach po spokojnym wydechu (uzupełnienie wydychanego powietrza + objętość gazu resztkowego). Normalna wartość odniesienia M (mężczyzna) 2,77 + 0,8 LF (kobieta) 1,86 + 0,5 l. Znaczenie kliniczne Nieprawidłowe wyniki: Mniej niż 80% jest nienormalne. Kiedy cierpi na deformację klatki piersiowej, ograniczone rozszerzanie klatki piersiowej i płuc, niedrożność dróg oddechowych, uszkodzenie płuc, przewlekłe zapalenie oskrzeli, rozedmę płuc, zapalenie płuc i inne choroby, pojemność płuc zmniejsza się. Jeśli pojemność płuc i całkowita objętość płuc zmniejszą się jednocześnie, oznacza to, że objętość wentylacji zostanie zmniejszona. Zdrowi ludzie zwiększają starzenie się pęcherzyków płucnych wraz z wiekiem, rozszerzają się z powodu zmniejszonej elastyczności, a resztkowy gaz i funkcjonalna pojemność resztkowa odpowiednio się zwiększają. Jeśli obie nieprawidłowości narastają w tym samym czasie, oznacza to obturacyjną wentylację dróg oddechowych, taką jak przewlekła obturacyjna rozedma płuc. Musisz sprawdzić tłum: Potrzebni są pacjenci z potwierdzoną deformacją klatki piersiowej, ograniczonym rozszerzeniem klatki piersiowej i płuc, niedrożnością dróg oddechowych, uszkodzeniem płuc, przewlekłym zapaleniem oskrzeli, rozedmą płuc, zapaleniem płuc i innymi chorobami. Niskie wyniki mogą być chorobami: rozedma płuc, rozedma obturacyjna, środki ostrożności związane z uszkodzeniem płuc Przygotowanie przed inspekcją: Przed badaniem należy szczegółowo wyjaśnić tematy dotyczące metod inspekcji i niezbędnych elementów oraz przeprowadzić szkolenie adaptacyjne. Wymagania do kontroli: 1. Cichy odpoczynek przed pomiarem wentylacji spoczynkowej powinien być przeprowadzany całkowicie w stanie podstawowego metabolizmu, a otaczające środowisko jest ciche. Wymaga spokojnego oddychania. 2, pacjenci powinni wyeliminować napięcie wraz z badaniem lekarskim, aby nie wpływać na wyniki badania. Nie nadaje się do sprawdzania osób: 1, ciężka choroba serca i płuc, ciało jest słabe. 2, zaburzenia psychiczne lub nie mogą być dobrze skoordynowane. Proces kontroli 1. Usta pacjenta zawierają urządzenie interfejsu, które mocuje klips na nos i oddycha spokojnie przez usta. Gdy krzywa pływowa jest stabilna, siła jest maksymalnie wdychana na końcu uspokajającego końca wydechu, a następnie stosuje się maksymalny wydech. W tym samym czasie rejestrator rejestrowano podczas całego procesu rejestrowania mapy objętości płuc. 2. Zgodnie z definicją składu objętości płuc mierzone wartości VT, VC, IC i ERV są mierzone na mapie objętości płuc. 3. Funkcjonalnego gazu resztkowego (FRC) nie można zmierzyć bezpośrednio na mapie objętości płuc. Opiera się na prawie zachowania masy, pewnej ilości wskazując zasadę, że gaz jest niezmiennie w płucach przed i po powtórnym podłączeniu zapieczętowanego testera, a całkowita ilość pozostaje niezmieniona, a FRC oblicza się pośrednio. W momencie testowania należy zwrócić uwagę na czas rozpoczęcia powtarzanego oddychania i wskazane jest, aby rozpocząć oddech natychmiast po zakończeniu wydechu i dokładnie zmierzyć stężenie wskazanego gazu przed i po wyważeniu, w przeciwnym razie wpłynie to na dokładność obliczeń. Metoda obliczeniowa: Załóżmy, że całkowita objętość rury spirometru i cylindra pomiarowego wynosi B, gaz wskaźnikowy (taki jak 氦) użyty przed badaniem to F, a stężenie po powtórnym bilansie oddychania wynosi F1, podstawowa formuła wyprowadzania do obliczenia FRC jest następująca: B × F = (FRC + B) × F1 4. Po obliczeniu funkcji resztkowej możesz obliczyć RV i TLC w następujący sposób: RV = FRC-ERV, TLC = VC + RV Nie nadaje się dla tłumu Ludzie tabu: 1, ciężka choroba serca i płuc, ciało jest słabe. 2, zaburzenia psychiczne lub nie mogą być dobrze skoordynowane. Działania niepożądane i ryzyko Zasadniczo bez komplikacji i szkód.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.