gamma-glutamylotransferaza soku żołądkowego

Gammaglutamylotransferaza (γ-GT lub GGT) jest transferazą peptydową, która katalizuje transfer γ-glutamylu. Jej naturalnym dawcą jest glutation (GSH), a receptorem jest L-aminokwas. γ-GT ma masę cząsteczkową 90 kD, a jego główną funkcją w ciele jest uczestnictwo w „cyklu γ-glutamylowym”, który jest związany z transportem aminokwasów przez błonę komórkową i regulacją poziomów GSH. Zawartość γ-GT w różnych narządach ludzkiego ciała to nerki, prostata, trzustka, wątroba, kątnica i mózg. Aktywność γ-GT w surowicy pochodzi głównie z wątroby i układu żółciowego i ma właściwości rakotwórcze. Jednak w chorobie nerek aktywność enzymu w surowicy nie ulega znacznemu zwiększeniu, co może być związane z wydzielaniem moczu. Dlatego γ-GT stosuje się głównie w diagnostyce pomocniczej chorób przewodu pokarmowego. Podstawowe informacje Klasyfikacja specjalistyczna: Klasyfikacja badań trawiennych: badanie biochemiczne Obowiązująca płeć: czy mężczyźni i kobiety stosują post: post Wskazówki: zachowaj normalny sposób myślenia. Wartość normalna Sok żołądkowy na czczo <8U. Znaczenie kliniczne > 8U można zaobserwować w raku żołądka. Wysokimi wynikami mogą być choroby: środki ostrożności w przypadku raka żołądka Metoda kolorymetryczna: 1. Rodzaj bufora jest inny, a optymalne pH reakcji enzymatycznej jest również różne, najbardziej odpowiedni jest bufor Tris. 2. Wolna α-naftyloamina w buforze substratowym jest niestabilna i działa hamująco na enzym. Dlatego należy zwrócić uwagę na wpływ temperatury podczas przygotowywania Jeśli absorbancja ślepej probówki z odczynnikiem wynosi> 0,08, L-γ-glutamylo-α-naftyloaminę należy poddać rekrystalizacji w celu usunięcia wolnej α-naftyloaminy. Roztwór azotynu sodu 3, 1 g / L jest niestabilny, należy go formułować raz w tygodniu. 4, próbka jest łatwa w użyciu surowicy lub płynów ustrojowych, a EDTA-Na2 (1 mg / ml) osocze przeciwzakrzepowe, inne antykoagulanty mogą wpływać na wyniki. 5, GGT jest względnie stabilny, umieszczony w temperaturze pokojowej na 2 dni, nie ma zmiany w aktywności enzymu w 4 ° C przez 1 tydzień, ale cała inaktywacja w 65 ° C przez 1 min. Proces kontroli Metoda zbierania soku żołądkowego: Przed pobraniem soku żołądkowego, postem, zakazanymi lekami i zakazami palenia na dłużej niż kilka godzin, rano lekarz sterylizuje (ugotował) rurkę żołądka do żołądka przez nos lub usta i osiąga zgięcie żołądka na głębokości 50-55 cm. Pula śluzu; następnie użyj strzykawki 50 ml do rurki żołądka, aby odessać sok żołądkowy (lub nadal przyciągać za pomocą pompy podciśnieniowej), po napełnieniu wstrzyknąć do pojemnika, a następnie wziąć rurkę, aby kontynuować pompowanie; pacjent może zmienić pozycję podczas procesu pobierania , pozycji bocznej, leżącej i siedzącej), staraj się wessać płyn do żołądka tak bardzo, jak to możliwe; po wyjęciu rurki zanotuj ilość wyekstrahowanego soku żołądkowego i oznacz go na pojemniku do kontroli. Metoda weryfikacji: użyj metody kolorymetrycznej. 1. Bufor (pH 8,0, 25 ° C): Odważyć 9,1 g Tris, 3,96 g glifosatu, rozpuścić w 400 ml wody destylowanej, dodać wodę destylowaną do 500 ml, dodać 1 ml chloroformu i przechowywać w lodówce. 2, bufor substratu (pH 7,8 ~ 7,9): zważyć 217 mg L-γ-glutamylo-α-naftyloaminy (bez wody krystalicznej, MW272,3), umieszczone w małej zlewce, dodać 1 mol / LHCl około 4 ml Po całkowitym rozpuszczeniu dodać 90 ml powyższego buforu Tris diglikozydowego, doprowadzić pH do 8,0 ± 0,1 za pomocą 1 mol / L HCl w 25 ° C, następnie dodać wodę do 100 ml i przechowywać w lodówce. Roztwór kwasu octowego 3,2 g / L p-aminobenzenosulfonowego (zawierający 20% kwasu octowego), przechowywany w lodówce. 4, 1 g / L wodny roztwór azotynu sodu, przechowywany w lodówce. 5, odczynnik kolorowy: weź 4 płyn 4 ml, dodaj 3 płyn 100 ml i wymieszaj, tego samego dnia. Nie nadaje się dla tłumu Perforacja żołądka jest zabroniona u pacjentów z perforacją żołądka. Działania niepożądane i ryzyko Zasadniczo bez komplikacji i szkód.

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.