lizozym ślinowy

Lizozym jest podstawowym białkiem złożonym z jednołańcuchowego polipeptydu o masie cząsteczkowej 1,5 kD i punkcie izoelektrycznym o pH 11. Łatwo wiąże się z bakteriami i może hydrolizować ścianę komórkową bakterii Gram-dodatnich. Jest ważną substancją bakteriobójczą w płynach ustrojowych. Podstawowe informacje Klasyfikacja specjalistyczna: klasyfikacja badania ustnego: badanie płynów ustrojowych Obowiązująca płeć: czy mężczyźni i kobiety stosują post: post Wyniki analizy: Poniżej normy: Patologiczne zmniejszenie obserwuje się w nowotworach złośliwych, a lizozym ślinowy zmniejsza się, powodując infekcję jamy ustnej. Wartość normalna: Lizozym śliny: 1,5-1,9 mg / l Powyżej normalnego: Występuje w zespole suchych ust (choroba Sjogrena). Negatywne: Pozytywne: Wskazówki: Podczas pobierania śliny nanieś ciepłą wodę na ślinę i zbierz ją 5–10 minut po zakończeniu. Wartość normalna (1,7 ± 0,2) mg / L. Znaczenie kliniczne Zmniejszenie: Zmniejszenie fizjologiczne obserwuje się w okresie menstruacyjnym kobiet, zmniejszenie patologiczne obserwuje się w nowotworach złośliwych, a lizozym ślinowy zmniejsza się, powodując zakażenie jamy ustnej. Podniesienie: widoczne w zespole suchych ust (choroba Sjogrena). Niskie wyniki mogą być chorobami: środki ostrożności w przypadku owrzodzeń jamy ustnej 1. Lizozym ślinowy jako kationowe podstawowe białko o właściwościach enzymatycznych, głównie pochodzące z zapobiegania rozpuszczaniu induktora w ślinie podczas pobierania próbek śliny, aby nie wpływać na aktywność lizozymu. 2. Podczas zbierania śliny nałóż ciepłą wodę do gardła i zbierz po 5–10 minutach. W momencie pobrania cewnik można bezpośrednio wykorzystać do pobrania z otworu każdego gruczołu lub naturalnie płynącą ślinę można zebrać w czystej probówce. Jeśli naturalnie nie jest łatwo pozbyć się śliny, użyj niewielkiej ilości sterylnej waty, aby umieścić ją pod językiem na kilka minut i wyjmij ściśniętą wacik, aby uzyskać ślinę. Proces kontroli Próbki zebrano natychmiast po pobraniu, a metodami testu były immunoturbidymetria reakcji strącania i immunoturbidymetria pasywnej aglutynacji cząstek lateksu. 1. Reakcja strąceniowa Metoda immunoturbidymetryczna: Gdy przeciwciało jest nadmierne, optymalny stosunek antygenu i przeciwciała jest w przybliżeniu liniowy. Zmętnienie kompleksu antygen-przeciwciało można określić przy użyciu długości fali ultrafioletowej (340 nm). Większość kolorymetrów fotoelektrycznych, spektrofotometrów i automatycznych analizatorów biochemicznych można zastosować do zmętnienia. 2. Pasywna aglutynacja cząstek lateksu Metoda immunoturbidymetryczna: przeciwciało jest uczulone na cząstki lateksu Po dodaniu antygenu uczulone cząsteczki lateksu łączy się z antygenem, tworząc aglomeraty o różnych rozmiarach. Kiedy aglomerowane cząstki są małe, światło może przejść; gdy agregowane cząstki są duże, światło jest rozproszone, a światło przepuszczane jest zmniejszone. Stosując tę ​​zasadę, można zastosować dwa sposoby zmętnienia. (1) Metoda turbidymetryczna z zastosowaniem cząstek światła białego: gdy średnica cząsteczki lateksu mieści się w zakresie od 0,1 do 0,8 μm, średnica cząstki jest duża, absorbancja jest zwiększona i stosowana jest długość fali około 500 nm, a średnica cząsteczki 0,1 μm może być zmierzona przy długości fali 585 nm. (2) Metoda turbidymetryczna cząstek światła w bliskiej podczerwieni: na tej samej zasadzie co w przypadku mętności w świetle białym, wielkość cząstek 0,2 μm cząstek lateksu można zmierzyć za pomocą światła w bliskiej podczerwieni 940 nm. Nie nadaje się dla tłumu Nie Działania niepożądane i ryzyko Nie

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.