Amylaza (AMY, UAMY, AMS)

Amylaza jest enzymem, który katalizuje hydrolizę skrobi do maltozy i jest obecna w tkankach takich jak trzustka, gruczoł ślinowy, wątroba, nerka i mięśnie, zwłaszcza wydzielanie zrazika trzustki. Zmniejszenie marskości, zapalenia wątroby, raka wątroby, ostrego lub przewlekłego zapalenia pęcherzyka żółciowego. Podstawowe informacje Klasyfikacja specjalistyczna: Klasyfikacja badań trawiennych: badanie biochemiczne Obowiązująca płeć: czy mężczyźni i kobiety stosują post: post Wyniki analizy: Poniżej normy: W różnych chorobach wątroby często zmniejsza się jednocześnie amylazę we krwi i moczu. Wartość normalna: Amylaza w surowicy: 20-60U / L Amylaza z moczem: 1-17U / L Powyżej normalnego: Oznaczenie amylazy w surowicy stosuje się głównie do diagnozy ostrego zapalenia trzustki. Zwykle zaczyna wzrastać 6–12 godzin po wystąpieniu, osiąga maksimum po 12–24 godzinach, a powraca do normy po 2–5 dniach, dlatego aktywność amylazy w surowicy jest znacznie podwyższona, co ma duże znaczenie we wczesnej diagnozie ostrego zapalenia trzustki. Amylaza w moczu zaczęła się zwiększać po 12–24 godzinach od wystąpienia i trwała przez długi czas, a spadek był wolniejszy niż w surowicy, dlatego amylaza w moczu była bardziej cenna w późnym stadium zapalenia trzustki. Przewlekłe zapalenie trzustki, rak trzustki, ostre zapalenie wyrostka robaczkowego, wrzodziejąca perforacja, niedrożność jelit, świnka, ślinianka i inne amylazy w surowicy mogą być podwyższone. W zaburzeniach czynności nerek amylaza we krwi jest podwyższona, a amylaza w moczu jest zmniejszona. Negatywne: Pozytywne: Wskazówki: Oznaczanie amylazy w surowicy stosuje się głównie w diagnostyce ostrego zapalenia trzustki. Wartość normalna Surowica 20 ~ 160U / L; Mocz 1 ~ 17U / L. Znaczenie kliniczne Zwiększona: obserwowana w niedrożności przewodu trzustkowego spowodowanej guzem trzustki, ropniem trzustki, uszkodzeniem trzustki, niedrożnością jelit, perforacją wrzodu żołądka, świnką, zapaleniem otrzewnej, chorobą dróg żółciowych, ostrym zapaleniem wyrostka robaczkowego, zapaleniem pęcherzyka żółciowego, perforacją wrzodu trawiennego, niewydolnością nerek lub nerek Niewydolność, zapalenie jajowodów, szok pourazowy, poważna operacja, zapalenie płuc, rak płuc, ostry alkoholizm, zastrzyk morfiny i doustne środki antykoncepcyjne, sulfonamidy, diuretyki tiazydowe, opioidy (kodeina, morfina). Znieczulające środki przeciwbólowe itp. Zmniejszenie: obserwowane w marskości, zapaleniu wątroby, raku wątroby, ostrym lub przewlekłym zapaleniu pęcherzyka żółciowego. Wysokimi wynikami mogą być choroby: środki ostrożności w przypadku ostrego zapalenia trzustki 1. Kolorymetryczna metoda siarkowo-skrobiowa: (1) Wyniki antykoagulacji osocza i surowicy heparyny były spójne, podczas gdy EDTA-Na2, szczawian, cytrynian i fluorek sodu hamowały aktywność AMS, powodując niskie wyniki. (2) Aktywność enzymu jest znacznie zwiększona, to znaczy, gdy absorbancja rurki pomiarowej jest mniejsza niż połowa absorbancji ślepej probówki, substrat powinien zostać zwiększony o współczynnik rozcieńczenia lub ilość dodanej próbki może zostać zmniejszona z powodu względnego niedoboru substratu, a wynik pomiaru pomnożony przez współczynnik rozcieńczenia. (3) Aktywność AMS w ślinie jest wysoka i należy jej zapobiegać. (4) Jeśli płyn bazowy skrobi wydaje się mętny lub kłaczkowaty, co sugeruje pogorszenie lub zanieczyszczenie, należy go odtworzyć. (5) Stężenie roztworu jodu może wpływać na wyniki pomiaru Zasadniczo roztwór do aplikacji jodu należy odtwarzać przez okres dłuższy niż jeden miesiąc. 2, heptasacharyd słodu p-nitrobenzenowego: (1) Gdy ΔA / min> 0,15, próbkę należy rozcieńczyć 10-krotnie solą fizjologiczną, a wynik pomiaru pomnożyć przez współczynnik rozcieńczenia. (2) Zestawy, komponenty i metody nie są takie same i powinny podlegać instrukcjom. Proces kontroli Metoda heptasacharydu słodu P-nitrobenzenowego. Nie nadaje się dla tłumu Nie Działania niepożądane i ryzyko Nie

Materiały na tej stronie mają na celu ogólne wykorzystanie informacyjne i nie stanowią porady medycznej, prawdopodobnej diagnozy ani zalecanych metod leczenia.