Exfoliatie syndroom

Exfoliatie syndroom (pseudo-exfoliatie) is een soort abnormaal eiwit dat wordt gesynthetiseerd door verschillende oogweefsels, dat het trabeculaire netwerk blokkeert en trabeculaire hypofunctie veroorzaakt. Verhoogde intraoculaire druk leidt tot glaucoom. De afschilfering verschijnt als grijs of blauw-wit amorf eiwitafval, dat niet beperkt is tot de voorste lenscapsule en kan worden gevonden op andere oculaire weefsels met een basaalmembraan, zoals suspensieve ligamenten, hoornvlies, iris, ciliair lichaam, voorste glasachtig oppervlak en oogbol. Sommige externe weefsels, zoals conjunctivale vaten en orbitaal weefsel in de buurt van de achterste pool van de oogbol, kunnen ook basale membraan syndroom worden genoemd. Trabeculair netwerk heeft vaak aanzienlijke pigmentatie en kan zich soms uitstrekken tot de Schwalbe-lijn. Het bijbehorende glaucoom reageert slechter op medicamenteuze behandeling dan primair openhoekglaucoom. In 1917 beschreef Lindberg voor het eerst de afzetting van detritaal materiaal in de marges van de pupillen van dit chronische glaucoom en onthulde dat deze afzetting gedeeltelijk afkomstig was van de voorste lenscapsule. Histochemisch bewezen dat het puin van de voorste lenscapsule verschilt van de lenscapsule en dat de laesie niet de lenscapsule omvat. Daarom wordt pseudo-exfoliatie voorgesteld om de echte exfoliatie van de lenscapsule van glasblazer bij hoge temperatuur te onderscheiden. De naam "syndroom" is meer geschikt.

Het materiaal op deze site is bedoeld voor algemeen informatief gebruik en is niet bedoeld als medisch advies, waarschijnlijke diagnose of aanbevolen behandelingen.