Iris neovascularisatie

Bader beschreef de iris-neovascularisatie in 1868 en veel auteurs hebben vervolgens iris-neovascularisatie gemeld bij patiënten met diabetes en occlusie van de centrale retinale ader. Door de vooruitgang van onderzoekstechnologie, met name de klinische toepassing van fluorescerende angiografie, neemt de ontdekking van iris-neovascularisatie toe. Iris-neovascularisatie is geen primaire ziekte van de iris, maar secundair aan vele oogziekten en sommige systemische ziekten. Omdat het zich kan ontwikkelen tot of samengaat met de vorming van vezelachtige vaatmembranen, wat resulteert in ernstig neovasculair glaucoom als gevolg van de sluiting van de hoornvlieshoeken van de iris, is de intraoculaire druk vaak moeilijk te beheersen, uiteindelijk lijdend aan blindheid en zelfs het verwijderen van de oogbollen als gevolg van ernstige oogpijn. Daarom is het belangrijk om dit vroegtijdig te detecteren en af ​​te handelen.

Het materiaal op deze site is bedoeld voor algemeen informatief gebruik en is niet bedoeld als medisch advies, waarschijnlijke diagnose of aanbevolen behandelingen.