Galgfractuur of traumatische wervelboogfractuur

Al in het begin van de 19e eeuw beschreef Wood-Jones (1913) dit type breuk. In 1965 introduceerde Schneider het opnieuw en noemde het. De zogenaamde Hangman-fractuur verwijst naar een fractuur die plaatsvond in de tweede wervelboog-landengte en werd vaker gezien bij diegenen die werden opgehangen, dus het wordt ook een galgfractuur genoemd. Dit soort letsel kan klinisch worden gezien en wordt als een onheilspellend teken in het volk beschouwd, dus patiënten hebben vaak mentale stress.

Het materiaal op deze site is bedoeld voor algemeen informatief gebruik en is niet bedoeld als medisch advies, waarschijnlijke diagnose of aanbevolen behandelingen.