Todd's parese (verlamming of zwakte overgelaten door een gelokaliseerde ledemaat)

De ziekte werd voor het eerst beschreven door de Londense fysioloog Robert Bentley Todd in 1849 en werd naar hem vernoemd. Todd's verlamming is een neurologische afwijking die optreedt bij patiënten met epilepsie, dat wil zeggen een tijdelijke verlamming die optreedt wanneer epilepsie optreedt. De verlamming kan lokaal of systemisch zijn, maar treedt meestal slechts aan één kant van het lichaam op. Het komt het meest voor na een gegeneraliseerde tonisch-klonische aanval (ernstige aanval) en na een epileptische aanval kan het enkele uren of soms enkele dagen aanhouden.

Het materiaal op deze site is bedoeld voor algemeen informatief gebruik en is niet bedoeld als medisch advies, waarschijnlijke diagnose of aanbevolen behandelingen.