Urinewegruptuur

introductie De mannelijke urethra is een spierslijmvliesbuis, ongeveer 20 cm lang, die kan worden verdeeld in twee secties, met de urinaire genitale wratten als de grens. De voorste urethra is een caverneus lichaam, inclusief de peniskop, penis en bal, met een totale lengte van 15 cm. De achterste urethra omvat een membraangedeelte en een prostaatgedeelte en is ongeveer 5 cm lang. De mannelijke urethra heeft twee krommen van schaambeen en schaambeen. De subpubische kromming is in principe gefixeerd en de voorste kromming van de schaambeen verdwijnt wanneer de penis aan de onderbuik is bevestigd. De achterkant van de urethra is korter dan het ventrale oppervlak en is gefixeerd. Wanneer de penis in een ontspannen toestand is, zijn er veel rimpels in het ventrale oppervlak van de urethra. Het urethrale slijmvlies is rijk aan klieren en is zacht van aard; het submucosale weefsel is rijk aan bloedtoevoer.

Oorzaak van de ziekte

(1) De overgrote meerderheid van urethrale letsels wordt veroorzaakt door de toepassing van transurethrale instrumenten of de afvoer van vreemde lichamen (zoals stenen). Een klein aantal abnormale, dronken of mentale patiënten met naalden, ijzerdraad, glas en andere vreemde voorwerpen die in de urethra zijn ingebracht en schade, verkeerde injectie van bepaalde chemische geneesmiddelen zoals zilvernitraat, kopersulfaat, carbolzuur, enz. Veroorzaken, kunnen chemische brandwonden veroorzaken. Transurethrale resectie van de urethra kan elektrische brandwonden in de urethra veroorzaken.

(B) extra-urinewegletsel Dit letsel komt vaker voor dan intra-urethraal letsel. Dit kan een doorgaand letsel of een gesloten letsel zijn. De eerste is vooral te zien op het slagveld en de urethra wordt gedragen door vuurwapens of scherpe wapens. De meeste gewonde delen zitten in de bal en het membraan. Het holle lichaam en de prostaat zijn zeldzaam. Gesloten urethrale schade kan worden gezien tijdens oorlogstijd en vredestijd. Het gewonde deel van het perineum dat een kruisblessure of schopblessure heeft, komt vaker voor in de bal- en membraan-urethra en met bekkenfracturen, vaak gepaard met prostaat urethrale letsel.

inspectie

Gerelateerde inspectie

Urethraal onderzoek voor urethrale functietest

[Lichamelijk onderzoek]

1. Pijn in de urethra, die wordt verergerd tijdens het plassen

2. Bloeding in de urethra.

3. Urinestoornissen.

4. Extravasatie van urine: ruptuur van de voorste urethra, extravasatie van de urine in de penis, scrotum, perineum; ruptuur van de achterste urethra, extravasatie van de urine in de extraperitoneale ruimte buiten de blaas.

5. Bekkenfractuur gecombineerd met posterieure urethrale breuk, rectaal onderzoek kan de drijvende en omhoog bewegende prostaat raken.

6. Probeer de katheter in te brengen en u kunt de blaas niet binnenkomen.

7. Neem indien nodig röntgenfilm of urethrale cystografie.

Differentiële diagnose

1. Extraperitoneale blaasruptuur: kan worden gecombineerd met een bekkenfractuur of met een posterieure urethrale breuk. Achterste schaamruimte, urinaire extravasatie van de omliggende weefsels van de blaas, dysurie en anurie kunnen optreden. De extraperitoneale blaasruptuur heeft echter vaak geen blaasvulling, maar is in een lege toestand; de katheter wordt soepel ingebracht en er wordt geen urine of slechts een beetje hematurie uitgenomen; het rectum verwijst naar de prostaat zonder verplaatsing.

2. Nierbeschadiging: na de nierbeschadiging kan hematurie optreden gedurende het hele proces en kan gepaard gaan met lange stroken bloedstolsels, maar geen bloed in de urethra; pijn en zwelling, bloedstasis in de taille, niet het perineum; geen dysurie. Uitscheidingsurografie moet indien nodig worden uitgevoerd.

3. Ruggenmergletsel: problemen met plassen kunnen optreden na een trauma en acute urineretentie treedt op. Maar vaak gepaard met neurologische symptomen en tekenen, zoals perineaal gevoelsverlies, ontspanning van de anale sluitspier.

Het materiaal op deze site is bedoeld voor algemeen informatief gebruik en is niet bedoeld als medisch advies, waarschijnlijke diagnose of aanbevolen behandelingen.