Nierschade

Inleiding tot nierschade De nieren zijn dieper en hebben bescherming tegen de vetzak en de omliggende weefselstructuur, met minder kans op letsel. Nierbeschadiging wordt meestal veroorzaakt door vuurwapenverwondingen, steekwonden en lokaal direct of indirect geweld. Volgens de mate van trauma is het onderverdeeld in vier soorten: kneuzing, scheuren, scheuren en nierletsel. Nierbeschadiging is goed voor ongeveer 65% van alle urogenitale letsels. Basiskennis Het aandeel van de ziekte: 0,005% - 0,008% Gevoelige mensen: geen specifieke populatie Wijze van infectie: niet-infectieus Complicaties: hemorragische shock

Oorzaak van nierschade

Geweld (30%):

Het directe geweld van het niergebied werd direct geraakt en de gewonden vielen op een hard voorwerp of beklemd tussen twee buitenlands geweld. Wanneer een indirect gewelddadig persoon van een hoogte valt, raken zijn voeten of heupen de grond en verwonden de nieren als gevolg van hevige trillingen. Wanneer een indirect gewelddadig persoon van een hoogte valt, raken zijn voeten of heupen de grond en verwonden de nieren als gevolg van hevige trillingen.

Lekke band (20%):

Vaak kan een indringende verwonding de hele nier of een van hen beschadigen, meestal vergezeld door buik- of andere ingewandletsels in de borst. Bot letsel (80%), penetrerend letsel (toegenomen tijdens oorlogsgebieden en gebieden met veel criminaliteit) en iatrogene verwondingen (als gevolg van chirurgie, extracorporale schokgolflithotripsie of nierbiopsie). Complicaties zijn onder meer bloeden, extravasatie, abcesvorming en hoge bloeddruk.

Spontane gescheurde nier (20%):

Het kan ook spontaan scheuren zonder significant extern geweld.Dit type 'spontane' nierruptuur wordt vaak veroorzaakt door nierletsels zoals hydronefrose, tumoren, stenen en chronische ontstekingen.

Nierbeschadiging voorkomen

Besteed aandacht aan levensveiligheid en geen effectieve preventieve maatregelen.

Nierbeschadiging complicaties Complicaties, hemorragische shock

Schok: Ernstige verwondingen, hemorragische shock kan optreden wanneer bloedingen optreden.

Symptomen van nierschade Vaak voorkomende symptomen Trauma, proximale ingewikkelde tubuli, extravasatie, extravasatie, urineschok

1. Er is een lagere ribfractuur, lumbale pijn en lumbale spierspanning na lumbaal trauma. Meer met gaasoog urine, kan nierfractuur geen hematurie zijn. Open wonden kunnen urine uit de wond sijpelen.

2, lokale massa: een knobbels op de gewonde kant van de taille of buik.

3, shock: ernstig letsel, bloedingen kunnen optreden wanneer hemorragische shock.

4, hematurie: de meeste patiënten hebben dit symptoom, de hoeveelheid hematurie is evenredig met de mate en omvang van nierschade. De meeste verschijnen direct na de verwonding, maar secundaire hematurie kan weer optreden binnen 2 tot 3 weken nadat de hematurie is gestopt.

Nierbeschadiging onderzoek

1. Röntgenonderzoek: de onderste rib of lumbale wervelfractuur is te zien in de buikfilm. De schaduw van het niergebied is vergroot. De veneuze pyelografie toont aan dat de niervorm is vergroot, het nierbekken en het nierbekkenvuldefect, de nier is niet ontwikkeld of het overstromingsmiddel kan de nierbeschadiging bevestigen. De situatie.

2, CT-onderzoek: kan de vorm van de nier begrijpen, het type letsel, de mate van perirenaal hematoom en de mate van urinaire extravasatie.

3, nierarteriografie: kan de nierbloedvoorziening en schade aan de nierslagader of embolie begrijpen.

Diagnose van nierschade

De diagnose vereist een gedetailleerde medische geschiedenis, lichamelijk onderzoek, speciale laboratoriumtests en röntgenonderzoek. Het is belangrijk om het mechanisme van het letsel, eventuele klinische manifestaties van nierschade (zoals de indruk van een veiligheidsgordel, lumbale kneuzing, lage ribfractuur), initiële bloeddruk en hematocriet en hematurie te identificeren. De diagnose begint met röntgenonderzoek, nauwkeurige observatie of chirurgische exploratie. Alle patiënten met hemodynamische stabiliteit moeten radiografisch onderzoek ondergaan om de mate van nierbeschadiging nauwkeurig te kunnen beoordelen. Tenzij het een bot letsel is, is de bloeddruk stabiel, microscopische hematurie en geen klinische manifestaties van lumbaal letsel bij volwassen patiënten.

De keuze voor beeldvormingsonderzoek moet in samenwerking met het traumateam plaatsvinden en worden bepaald door klinische omstandigheden. Zowel intraveneuze urografie als CT kunnen voldoende informatie over de nieren geven, maar CT is geschikter bij patiënten met meerdere verwondingen. De diagnostische rol van angiografie wordt verzwakt met het verschijnen van CT, maar kan helpen bij het detecteren van vasculaire bloedingen vóór embolisatie.

Het materiaal op deze site is bedoeld voor algemeen informatief gebruik en is niet bedoeld als medisch advies, waarschijnlijke diagnose of aanbevolen behandelingen.